تعریف عقد رهن به بیانی ساده میتوان اینگونه عنوان نمود که رهن یعنی عقدی که به موجب آن، فرد بدهکار (مدیون)، مالی را برای وثیقه یا ضمانت به فرد دیگری (داین) می دهد. به فرد گروگذار اصطلاحاً “راهن” و به فرد گروگیرنده “مرتهن” می گویند. به مالی که در گرو گذاشته می شود، مال مرهونه می گویند. در این ارتباط ماده ٧٧١ قانون مدنی مقرر میدارد: “رهن عقدی است که به موجب آن مدیون مالی را برای وثیقه به داین می دهد.” رهن دهنده را راهن و طرف دیگر را مرتهن می گویند. رهن یک عقد تَبَعی است، به این