آیین نامه اجرایی قانون تملک آپارتمان ها

مصوب 08-02-1347 هیات وزیران با اصلاحات و الحاقات بعدی تا 30-01-1371

22 اردیبهشت 1403 6659



ماده 1

قسمت هایی از بنا، اختصاصی تلقی می شود که عرفاً برای استفاده انحصاری شریک ملک معین یا قائم مقام او تخصیص‌ یافته باشد.


ماده 2

علاوه بر ثبت اراضی زیربنا و محوطه باغ ها و پارک های متعلّقه برای مالکیت قسمت های اختصاصی نیز باید به طور مجزا سند مالکیت صادر شود، مشخصات کامل قسمت اختصاصی‌ از لحاظ حدود طبقه‌، شماره‌، مساحت قسمت های وابسته‌، ارزش و غیره باید در سند قید گردد.



ماده 3

قسمت هایی از ساختمان و اراضی و متعلقات آنها که به طور مستقیم و یا غیر مستقیم مورد استفاده تمام شرکاء می باشد قسمت های مشترک محسوب می‌گردد و نمی‌توان حق انحصاری بر آنها قائل شد.

تبصره- گذاردن میز و صندلی و هر نوع اشیای دیگر و همچنین نگاهداری حیوانات در قسمت های مشترک ممنوع است‌.

قسمت های مشترک در ملکیت مشاع تمام شرکای ملک است‌، هر چند که در قسمت های اختصاصی واقع شده باشد و یا از آن قسمت ها عبور نماید.


ماده 4

قسمت های مشترک مذکور در ماده 2 قانون تملک ‌آپارتمان ها عبارت است از:

الف- زمین زیربنا خواه متصل به بنا باشد یا بنا به وسیله پایه روی آن قرار گرفته باشد.

ب- تاسیسات قسمت های مشترک از قبیل چاه آب و پمپ‌، منبع آب‌، مرکز حرارت و تهویه‌، رختشوی خانه‌، تابلوهای برق، کنتورها، تلفن مرکزی‌، انبار عمومی ساختمان‌، اتاق سرایدار در هر قسمت بنا که واقع باشد، دستگاه آسانسور و محل آن‌، چاه های فاضلاب‌، لوله ها از قبیل (لوله های فاضلاب‌، آب‌، برق، تلفن، حرارت مرکزی‌، تهویه مطبوع‌، گاز، نفت‌، هواکش ها، لوله های بخاری‌) گذرگاه های زباله و محل جمع آوری آن و غیره‌.

پ- اسکلت ساختمان‌.

تبصره- جدارهای فاصل بین قسمت های‌ اختصاصی‌، مشترک بین‌ آن قسمت ها است‌. مشروط بر اینکه جزء اسکلت ساختمان نباشد.

ت- درها و پنجره‌ها، راهروها، پله‌ها و پاگردها که خارج از قسمت های اختصاصی قرار گرفته اند.

ث- تاسیسات مربوط به راه پله از قبیل وسایل تامین کننده‌ روشنایی‌، تلفن و وسایل اخبار و همچنین تاسیسات مربوط به آنها به استثنای تلفن های اختصاصی‌، شیرهای آتش نشانی‌، آسانسور و محل آن‌، محل اختتام پله و ورود به بام و پله های ایمنی‌.

ج- بام و کلیه تاسیساتی که برای استفاده عموم شرکاء و یا حفظ ‌بنا در آن احداث گردیده است‌.

ح- نمای خارجی ساختمان‌.

خ- محوطه ساختمان‌، باغ‌ها و پارک ها که جنبه استفاده عمومی‌ دارد و در سند اختصاصی نیز ثبت نشده باشد.




ماده 5

در صورتی که تعداد مالکین از سه نفر تجاوز کند، مجمع عمومی مالکین تشکیل می شود.


ماده 6

زمان تشکیل مجمع عمومی مالکین اعم از عادی یا فوق العاده‌، در مواردی که توافقنامه ای بین مالکین تنظیم نشده است‌ به موجب اکثریت مطلق آرای مالکینی خواهد بود که بیش از نصف‌ مساحت تمام قسمت های اختصاصی را مالک باشند و در صورت‌ عدم حصول اکثریت مزبور، زمان تشکیل مجمع عمومی با تصمیم حداقل سه نفر از مالکین تعیین خواهد شد.


ماده 7

در اولین جلسه مجمع عمومی‌، ابتدا رئیس مجمع‌ عمومی تعیین خواهد شد و سپس در همان جلسه مدیر یا مدیرانی‌ از بین مالکین و یا اشخاصی خارج از انتخاب می شود. مجمع‌ عمومی مالکین باید لااقل هر سال یک بار تشکیل شود.


ماده 8

برای رسمیت مجمع‌، حضور مالکین بیش از نصف‌ مساحت تمام قسمت های اختصاصی با نماینده آنان ضروری است‌.

تبصره- در صورت عدم حصول اکثریت مندرج در این ماده‌ جلسه برای پانزده روز بعد تجدید خواهد شد، هرگاه در این جلسه‌ هم اکثریت لازم حاصل نگردید جلسه برای پانزده روز بعد تجدید و تصمیمات جلسه اخیر با تصویب اکثریت عده حاضر معتبر است‌.


ماده 9

کسی که به عنوان نماینده یکی از شرکاء تعیین شده‌ باشد قبل از تشکیل جلسه مجمع عمومی وکالتنامه معتبر خود را به‌ مدیر یا مدیران ارائه نماید.

تبصره- در صورتی که مالک قسمت اختصاصی‌، شخصیت‌ حقوقی باشد نماینده آن طبق قوانین مربوط به شخصیت های حقوقی‌ معرفی خواهد شد.


ماده 10

هرگاه چند نفر، مالک یک قسمت اختصاصی باشند باید طبق ماده 7 قانون تملک آپارتمان ها از طرف خود یک نفر را برای شرکت در مجمع عمومی انتخاب و معرفی نمایند.


ماده 11

مجمع عمومی شرکاء دارای وظایف و اختیارات زیر می باشد:

الف- تعیین رئیس مجمع عمومی‌.

ب- انتخاب مدیر یا مدیران و رسیدگی اعمال آنها.

پ- اتخاذ تصمیم نسبت به اداره امور ساختمان‌.

ت- تصویب گزارش مربوط به درآمد و هزینه های سالانه‌.

ث- اتخاذ تصمیم در ایجاد اندوخته برای امور مربوط به حفظ و نگاهداری و تعمیر بنا.

ج- تفویض اختیار به مدیر یا مدیران به منظور انعقاد قراردادهای‌ لازم برای اداره ساختمان‌.


ماده 12

کلیه تصمیمات مجمع عمومی شرکاء باید در صورتجلسه نوشته و به وسیله مدیر یا مدیران نگهداری شود.

تبصره- تصمیمات متخذه مجمع باید ظرف ده روز به وسیله‌ مدیر یا مدیران به شرکاء غایب اطلاع داده شود.


ماده 13

تصمیمات مجمع عمومی بر طبق ماده 6 قانون برای‌ کلیه شرکاء الزام آور است‌.



ماده 14

مدیر یا مدیران مسئول حفظ و اداره ساختمان و اجرای تصمیمات مجمع عمومی می باشند.


ماده 15

تعداد مدیران باید فرد باشد و مدت ماموریت مدیر یا مدیران دو سال است ولی‌ مجمع عمومی می تواند این مدت را اضافه کند و انتخاب مجدد مدیر یا مدیران بلامانع خواهد بود.


ماده 16

در صورت استعفا، فوت‌، عزل یا حجر مدیر یا مدیران قبل از انقضای مدت‌، مجمع عمومی فوق‌العاده‌، به منظور انتخاب جانشین تشکیل خواهد شد.

تبصره 1 (الحاقی 28-10-1353)- در صورتی که سه نفر یا بیشتر از اعضای هیات مدیره به جهات فوق از هیات مدیره خارج شوند، مجمع عمومی‌ فوق العاده باید به منظور تجدید انتخاب هیات مدیره تشکیل گردد.

تبصره 2 (الحاقی 28-10-1353)- در صورت خودداری شرکاء از تشکیل مجمع عمومی فوق العاده وزارت مسکن و شهرسازی حسب تقاضای لااقل سه نفر از شرکاء برای تشکیل مجمع عمومی اقدام خواهد نمود مگر آنکه تعداد آپارتمان‌ها از ده واحد کمتر باشد که در این صورت تقاضای یک نفر از شرکاء کافی خواهد بود.


ماده 17

تصمیمات مدیران با اکثریت آرا معتبر است‌.


ماده 18

مجمع عمومی یک نفر از مدیران را به عنوان خزانه دار تعیین می نماید. خزانه دار دفتر ثبت درآمد و هزینه خواهد داشت که به پیوست قبوض و اسناد مربوطه برای تصویب ترازنامه به مجمع‌ عمومی تسلیم و ارائه خواهد داد.


ماده 19

مدیر یا مدیران‌، امین شرکاء بوده و نمی توانند فرد دیگر را به جای خود انتخاب نمایند.


ماده 20

مدیر یا مدیران مکلفند تمام بنا را به عنوان یک واحد در مقابل آتش سوزی بیمه نمایند. سهم هر شریک از حق بیمه با توجه به ماده 4 قانون به وسیله‌ مدیر، تعیین و از شرکاء اخذ و به بیمه گر پرداخت خواهد شد.


ماده 21

مدیر یا مدیران مکلفند میزان هزینه مستمر و مخارج‌ متعلق به هر شریک و نحوه پرداخت آن را قبل یا بعد از پرداخت‌ هزینه به وسیله نامه سفارشی به نشانی قسمت اختصاصی یا نشانی‌ تعیین شده از طرف شریک به او اعلام نمایند.


ماده 22

در کلیه ساختمان های مشمول قانون تملک آپارتمان ها که بیش از ده (10) آپارتمان داشته باشد، مدیر یا مدیران مکلفند برای حفظ و نگاهداری و همچنین تنظیف قسمت های مشترک و انجام سایر امور مورد نیاز بنا، دربانی استخدام نمایند.



ماده 23

شرکای ساختمان موظفند در پرداخت هزینه های مستمر و هزینه هایی که برای حفظ و نگاهداری قسمت های مشترک‌ بنا مصرف می شود، طبق مقررات زیر مشارکت نمایند:

در صورتی که مالکین ترتیب دیگری برای پرداخت هزینه های‌ مشترک پیش بینی نکرده باشند، سهم هر یک از مالکین یا استفاده کنندگان از هزینه های مشترک آن قسمت که ارتباط با مساحت‌ زیربنای قسمت اختصاصی دارد از قبیل آب‌، گازوئیل‌، آسفالت‌ پشت بام و غیره به ترتیب مقرر در ماده 4 قانون تملک آپارتمان ها و سایر مخارج که ارتباطی به میزان مساحت زیربنا ندارد از قبیل‌ هزینه های مربوط به سرایدار، نگهبان‌، متصدی آسانسور، هزینه‌ نگاهداری تاسیسات‌، باغبان‌، تزئینات قسمت های مشترک و غیره‌ به طور مساوی بین مالکین یا استفاده کنندگان تقسیم می گردد. تعیین سهم هر یک از مالکین یا استفاده کنندگان با مدیر یا مدیران می باشد.

تبصره- چنانچه به موجب اجاره نامه یا قرارداد خصوصی پرداخت هزینه های مشترک به عهده مالک باشد و مالک از پرداخت‌ آن استنکاف نماید، مستاجر می تواند از محل مال‌الاجاره هزینه های‌ مزبور را پرداخت کند و در صورتی که پرداخت هزینه های جاری‌ مشترک به عهده استفاده کننده باشد و از پرداخت استنکاف کند، مدیر یا مدیران می توانند علاوه بر مراجعه به استفاده کننده‌، به مالک اصلی نیز مراجعه نمایند.


ماده 24

هر یک از شرکاء که در مورد سهمیه یا میزان هزینه‌ مربوط به سهم خود معترض باشد می تواند به مدیر مراجعه و تقاضای رسیدگی نسبت به موضوع را بنماید در صورت عدم‌ رسیدگی یا رد اعتراض شریک می تواند به مراجع صلاحیت دار قضائی مراجعه کند.


ماده 25

هزینه های مشترک عبارتست از:

الف- هزینه های لازم برای استفاده‌، حفظ و نگاهداری عادی‌ ساختمان و تاسیسات و تجهیزات مربوطه‌.

ب- هزینه های اداری و حق‌الزحمه مدیر یا مدیران‌.



ماده 26

در صورتی که بین شرکاء توافق شده باشد که‌ هزینه های نگاهداری یک قسمت از بنا یا هزینه نگاهداری و عملیات یک جزء از تاسیسات فقط به عهده بعضی از شرکاء باشد، فقط همین شرکاء ملزم به انجام آن بوده و در تصمیمات مربوط به‌ این هزینه ها تعیین تکلیف خواهند نمود.


ماده 27

مدیر یا مدیران به ترتیبی که مجمع عمومی تصویب‌ می کند به‌ منظور تامین هزینه های ضروری و فوری‌، وجوهی به‌ عنوان تنخواه گردان از شرکاء دریافت دارند.

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.