از تاریخ تصویب این قانون گونههای درختانی از قبیل شمشاد، زربین، سرخدار، سرو خمره‌ای، سفیدپلت، حرا و چندل، ارس، فندق، زیتون طبیعی، بنه (پسته وحشی)، گون، ششم، گردو (جنگلی) و بادام وحشی (بادامک) در سراسر کشور جزء ذخایر جنگلی محسوب و قطع آنها ممنوع می‌باشد.
تبصره 1- وزارت جهاد سازندگی موظف است مناطق استقرار گونههای یاد شده را مشخص و حفاظت نموده و متخلفین را به مراجع قضایی معرفی کند.
تبصره 2- در مواردی که قطع این گونه‌ها بر اساس طرح مصوب و بنا بر ضرورت و مسائل فنی و توسعه گونههای دیگر لازم باشد با تایید وزارت جهاد سازندگی مجاز خواهد بود.
تبصره 3- متخلفین از این قانون برای بار اول علاوه بر پرداخت خسارتی که حسب مورد توسط کارشناسان مربوطه وزارت جهاد سازندگی ارزیابی خواهد گردید به حبس از یک ماه تا شش ماه و پرداخت جزای نقدی برای هر اصله درخت معادل یک برابر و نیم قیمت روز آن و در صورت تکرار به اشد مجازات محکوم می‌شوند.
تبصره 4- اجازه داده می‌شود که هر ساله معادل 30 درصد از درآمد حاصل از دریافت جرائم و فروش مواد بازداشتی ناشی از اجرای این قانون که از متخلفین مربوطه اخذ و به حسابی که توسط خزانه به همین منظور افتتاح می‌گردد واریز و جهت پرداخت حق‌الکشف به مامورین کاشف سازمان جنگل‌ها و مراتع کشور و مخبرین و مامورین انتظامی در اختیار سازمان مزبور قرار داده شود تا برابر آیین‌نامه نسبت به تقسیم آن اقدام نماید.
سازمان برنامه و بودجه مکلف است هر ساله ضمن لایحه بودجه اعتبار مربوط به 30 درصد درآمد حاصل موضوع این تبصره را در ردیف جداگانه پیشنهاد و منظور نماید.
تبصره 5- در صورت همکاری کارگزاران و مامورین سازمان جنگل‌ها و مراتع با متخلفین به تناسب جرم به اشد مجازات مقرر در قوانین و مقررات مربوطه محکوم می‌شوند.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران