نظریه مشورتی شماره 7/1403/1037 مورخ 1404/06/17
شماره نظریه
7/1403/1037
7/1403/1037
شماره پرونده
1403-117-1037ح
1403-117-1037ح
تاریخ نظریه
1404/06/17
1404/06/17
استعلام:
همانگونه که مستحضرید واحد پولی کشورهای عضو اتحادیه اروپا بر اساس پیمان ماستریخت به یورو تغییر یافته و بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران به موجب بخشنامه شماره 60/1137 مورخ 1380/10/2 آن را به شبکه بانکی کشور ابلاغ نموده است. یکی از بانک‌های کشور بر اساس قرارداد اعتبار اسناد ارزی بر مبنای ارز حاکم کشور اتریش بخشی از وجوه را به حساب ذی‌نفع (فروشنده) کارسازی کرده است. پس از پرداخت چندین قسط از موضوع قرارداد اعتبار اسنادی به ارز محلی (شیلینگ)، در سال 2002 میلادی (1380 شمسی) بر اساس پیمان یادشده، واحد پولی کشور اتریش از شیلینگ به یورو تغییر یافته و بانک مذکور بر اساس این پیمان و بخشنامه بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، مکلف شده مابقی تعهدات خود در قبال ذی‌نفع را بر اساس ارز حاکم (یورو) پرداخت کند. با توجه به امتناع متعهد قرارداد اعتبار اسنادی (خریدار) از بازپرداخت بدهی ارزی خود به بانک، خواهشمند است اعلام فرمایید در حال حاضر بانک باید در راستای استیفای حقوق خود، یورو را مطالبه کند و یا آنکه مطالبه طلب بر مبنای ارز شیلینگ صحیح است؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
در فرض سؤال که بخشی از ارز موضوع قرارداد اعتبار اسنادی به صورت شیلینگ (پول رایج کشور اتریش در آن زمان) و بخشی دیگر از آن در قالب یورو (بر اساس وجه رایج زمان پرداخت) به حساب ذی‌نفع واریز و کارسازی شده است، با امتناع بعدی متعهد این قرارداد (خریدار) از بازپرداخت بدهی ارزی خود، نسبت به بخش پرداخت شده بر اساس یورو، متعهد ملزم به بازپرداخت و تسویه بدهی بر اساس همین ارز است؛ اما در خصوص ارز دریافتی در قالب شیلینگ، از آنجا که چنین ارزی در حال حاضر وجود خارجی ندارد، بدهی باید با لحاظ ارز جانشین آن تسویه شود؛ بندهای 2 و 7 بخشنامه شماره 1137/60 مورخ 2/10/1380 بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، مؤید این دیدگاه است.
15 مهر 1404
22
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران