نظریه مشورتی شماره 7/1403/136 مورخ 1403/06/20
شماره نظریه
7/1403/136
7/1403/136
شماره پرونده
1403-127-136ح
1403-127-136ح
تاریخ نظریه
1403/06/20
1403/06/20
استعلام:
با عنایت به مواد 1219 و 1220 قانون مدنی و مواد 55 تا 73 قانون امور حسبی مصوب 1319؛ بویژه مفاد ماده 66 این قانون و با در نظر گرفتن رأی وحدت رویه شماره 72 مورخ 1353/9/4 هیأت دیوان عالی کشور، آیا اقدامات اشخاص ذی‌نفع؛ از جمله فرزندان و یا ورثه محجور (در صورت فوت محجور)، راجع به تقاضای صدور حکم حجر اشخاص و نیز تجدیدنظرخواهی ایشان نسبت به حکم صادره توسط دادگاه نخستین (نفیاً یا اثباتاً) در مورد اخیرالذکر، صحیح و منطبق با مقررات قانونی است و یا آنکه در مورد اقدام اشخاص غیر از اشخاص مذکور در ماده 66 قانون امور حسبی، باید وفق مواد 84، 85، و 89 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 اتخاذ تصمیم شود؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
پرسش مطرح شده مبهم است؛ چنانچه مقصود آن است که آیا شخص ذی‌نفع؛ از جمله ورثه متوفی که اعلام حجر وی را درخواست کرده‌اند، می‌توانند پس از اتخاذ تصمیم، به استناد ماده 66 قانون امور حسبی مصوب 1319، از رأی صادره پژوهش بخواهند؛ از آنجا که در چنین فرضی، درخواست‌کننده حجر وفق عمومات قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 در زمره طرفین دعوای حجر محسوب می‌شود، حق پژوهش دارد.
30 اردیبهشت 1404
13
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران