نظریه مشورتی شماره 7/1403/153 مورخ 1403/06/23
شماره نظریه
7/1403/153
7/1403/153
شماره پرونده
1403-3/1-153ح
1403-3/1-153ح
تاریخ نظریه
1403/06/23
1403/06/23
استعلام:
گاهی محکوم‌علیه، قصد عدم پرداخت محکوم‌به را دارد و اموالی را معرفی می‌کند که به جهاتی مانند قیمت گزاف ملک، سهم مشاعی و درصد ناچیز سهم مالک نسبت به کل پلاک ثبتی و یا وقوع ملک در محدوده خاص، به رغم طی مراحل کارشناسی و انجام مزایده و تجدید آن، خریداری پیدا نمی‌شود؛ معرفی اموال جایگزین نیز به همین ترتیب است و انجام هر مرحله از مزایده مستلزم صرف هزینه‌های کارشناسی و آگهی از سوی محکوم‌له است و گاهی سالها به طول می‌انجامد؛ این عمل محکوم‌علیه، از قصد وی برای عدم اجرا و اطاله در اجرای حکم حکایت دارد؛ آیا در چنین مواردی می‌توان با تشخیص قاضی اجرای احکام مدنی ماده 3 قانون نحوه اجرای محکومیت‌های مالی مصوب 1394 را به رغم معرفی مال از سوی محکوم‌علیه اعمال کرد؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
مقصود از معرفی مال توسط محکوم‌علیه یا شخص دیگری به منظور استیفای محکوم‌به، آن چنان مالی است که امکان فروش آن و استیفای محکوم‌به از آن میسر باشد. هرگاه به تشخیص دادگاه، فروش اموال معرفی شده به وسیله اجرای احکام امکان‌پذیر نباشد، با توجه به مقررات ماده 34 قانون اجرای احکام مدنی مصوب 1356، پذیرش این اموال به عنوان مال قابل فروش صحیح نیست. تشخیص این که مال معرفی‌شده فرض سؤال قابلیت پذیرش جهت وصول محکوم‌به را دارد یا خیر و نیز موارد اعمال ماده 3 قانون نحوه اجرای محکومیت‌های مالی و انطباق قانون با مصادیق خارجی بر عهده مرجع ذی‌ربط است.
30 اردیبهشت 1404
6
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران