نظریه مشورتی شماره 7/1403/422 مورخ 1403/07/08

شماره نظریه
7/1403/422
شماره پرونده
1403-168-422ک
تاریخ نظریه
1403/07/08

استعلام:

در پرونده قتل عمدی که دلایل کافی نیز بر علیه متهم وجود دارد، از مدت بازداشت موقت بیش از دو سال گذشته و پرونده از دادسرا به دادگاه ارسال شده و وکیل متهم به استناد تبصره یک ماده 242 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 تقاضای تبدیل قرار به وثیقه مناسب و آزادی موکلش را دارد. اگر بیم جدی فرار متهم وجود داشته باشد، دادگاه باید چه تصمیمی اتخاذ کند؟ آیا صدور قرار وثیقه بسیار سنگین از لحاظ مبلغ ریالی، موجه خواهد بود؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:

حداکثر مدت قرار بازداشت موقت در جرایم موجب مجازات سلب حیات دو سال و در سایر جرایم یک سال است و در جرایم موجب مجازات سلب حیات؛ مانند قتل عمدی پس از انقضای مهلت بازداشت موقت، امکان ادامه بازداشت متهم با قرارهای کفالت و وثیقه وجود دارد. مفاد تبصره یک ماده‌ 242 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392، حکایت از آن دارد که شامل قرارهای صادره از سوی دادگاه نیز می‌باشد و چنانچه پرونده در دادگاه مطرح شود و بازداشت متهم ادامه داشته باشد، دادگاه ملزم به رعایت سقف زمانی مذکور در ماده 242 قانون مذکور می‌باشد؛ بنابراین، با توجه به این‌که در فرض مطروحه در استعلام، متهم تا سقف مدت بازداشت موقت مقرر در ماده 242 قانون یادشده در بازداشت بوده است، موجب قانونی جهت ابقای «قرار بازداشت موقت» به عذر احتمال فرار و پنهان شدن متهم وجود ندارد؛ ولی تبدیل قرار مزبور و متناسب‌سازی مبلغ قرار با رعایت قوانین مربوط و شرایط حاکم بر پرونده و دلایل و اسناد موجود، توسط قاضی ذی‌ربط فاقد اشکال قانونی است.

28 اردیبهشت 1404 11

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.