نشست قضایی: جرح گواه
استان هرمزگان/ شهر بندر عباس
1383/02/16
پرسش:
متن نظریه هیئت عالی:
در قـانون آیین دادرسی مدنی سابق بر حسب * مقررات ماده 413 در خصوص جرح گواه به قرابت نسبی و سببی و خادم و مخدومی گواه توجه خاصی مبذول شده لیکن ماده مذکور بر طبق مقررات ماده 529 قـانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب از امور مدنی سال 1379 ملغی‌الاثر اعلام شده است. با عنایت به اینکه قوانین فعلی ملهم از مقررات شرعی است و با توجه به پایبندی گواه به مقررات شرعی و پرهیز از شهادت کذب، دیگر قرابت گواه به هر درجه که باشـد موجب جرح نیست لیکن بر حسب مقررات ماده 241 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی تشخیص ارزش و تأثیر گواهی با دادگاه است کـه در این مورد دقت لازم مبذول خواهد شد.
نظر اتفاقی (اتفاق آرا):
از نظر فقهی و قانونی این مسأله اختلافی نیسـت و همچنین اطلاق روایات و نصوص خاصه همگی دلالت دارد که شهادت قرابت نسبی و سببی در موضوع پذیرفته اسـت و بـا استناد به اصل 167 قانون اساسی که به منابع معتبر فقهی دستور رجوع داده، منعی نیست که شهادت پدر و مادر یا خواهر و برادر پذیرفته شود و از موجبات جرح نیست. ولی دادگاه باید دقت لازم را در مورد شهادت و افراد شاهد داشته باشد ولی در رابطه خادم و مخدومی اصل بر عدم پذیرش است مثلاً کارگر که برای صاحب کار اجیر است شـهادتش پذیرفته نیست.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران