نشست قضایی: جلب شاهد و اذن ورود به مخفیگاه

برگزار کننده
استان کردستان/ شهر مریوان
تاریخ برگزاری
1401/11/06

پرسش:

در مواردی که مطابق ماده ۱۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری دستور جلب شاهد یا مطلع صادر گردیده است؛ آیا می‌توان اذن ورود به مخفیگاه را داد و یا اینکه مطابق ماده ۵۵ همان قانون، می‌بایست اجازه آن توسط مقام قضایی به صورت موردی صادر شود؟

متن نظریه هیئت عالی:

ماده 127 قانون آیین دادرسی کیفری صرفاً جلب شاهد را برای حضور در مرجع قضایی مجاز دانسته است. با توجه به اینکه طبق قانون اساسی شاهد را نمی‌توان مجبور به ادای شهادت کرد و صرفنظر از اینکه شهادت امری تکلیفی و کتمان آن را قرآن کریم گناه دل دانسته است ورود به مخفیگاه وی که در ماده 137 مربوط به متهم و آثار و اسباب ارتکاب جرم است را نمی‌توان به شاهد تسری داد.

نظر اکثریت:

چنین امکانی وجود ندارد؛ چراکه بین جلب و ورود به منزل هیچ ملاحظه‌ای وجود ندارد و عموم و خصوص من وجه است و در مورد فرض سوال با توجه به تاکیدات قانونگذار و نیز فلسفه حقوق و آزادی‌های‌ افراد نمی‌توان اذن ورود به منزل و یا مخفیگاه در خصوص شاهد و یا مطلع صادر نمود و اینکه اذن ورود به منزل و مخفیگاه، فقط در خصوص متهم و برای حفظ ادله وقوع جرم امکان‌پذیر است و چنین اذنی با توجه به مواد 127 و 137 قانون آیین دادرسی کیفری در خصوص شاهد یا مطلع وجود ندارد.

نظر اقلیت:

چنین امکانی وجود دارد؛ چراکه با توجه به قاعده «اذن ذر شیء، اذن در لوازم آن است» و می‌توان اذن موردی در این خصوص صادر نمود و عدم تصریح قانونگذار نیز ناظر به همین اذن و اجازه است.

مستندات قانونی:

اصل 22 قانون اساسی

واژگان کلیدی:

اذن ورود به منزل شاهد مطلع اذن ورود به مخفیگاه


11 آذر 1404 6

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.