نشست قضایی: عنصر مادی مفقود نمودن در بزه خیانت در امانت

برگزار کننده
استان سازمان قضائی نیروهای مسلح/ شهر ایلام

تاریخ برگزاری
1402/08/23

پرسش:

با عنایت به اینکه یکی از عناصر مادی بزه خیانت در امانت موضوع ماده 674 قانون تعزیرات مصوب 1375 مفقود نمودن است؛ آیا برای تحقق این شق از ماده ،قصد و سوءنیت مرتکب در مفقود نمودن مال امانتی لازم است یا اینکه مفقود نمودن با ارتکاب تقصیر از قبیل سهل انگاری، بی احتیاطی و بی مبالاتی نیز قابل تحقق است؟

متن نظریه هیئت عالی:

برای تحقق ضمان صرف احراز تقصیر کفایت می کند و نیازی به اثبات سوءنیت نیست.لیکن جهت احراز جنبه کیفری بزه خیانت در امانت، در فرض مفقود نمودن؛ صرف احراز تقصیر اعم از بی احتیاطی و ... کفایت نمی کند و اثبات سوءنیت جزائی متهم در بزه مذکور از شروط اعمال مجازات کیفری است.

نظر اتفاقی (اتفاق آرا):

            هرچند در ماده 674 قانون تعزیرات از «مفقود نمودن » مال امانتی بدون هیچ قیدی استفاده شده است اما طبق قواعد بنیادی و اصول اساسی حقوق جزا  از قبیل تفسیر مضیق قوانین جزایی و تفسیر به نفع متهم ، نمی توان عنصر معنوی  بزه خیانت در امانت را تقصیر محسوب نمود. بنابراین همانگونه که سایر رفتارهای فیزیکی بزه خیانت در امانت از قبیل استعمال، اتلاف و تصاحب نیازمند سوءنیت می باشند مفقود نمودن نیز باید با سوءنیت باشد.
        

مستندات قانونی:

ماده 674 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375

واژگان کلیدی:

تقصیر مفقود نمودن سؤنیت تفسیر مضیق قوانین جزایی

13 آبان 1404 28