نشست قضایی: مراد مقنن از واژه "بینه"

برگزار کننده
استان مازندران/ شهر نکا

تاریخ برگزاری
1381/09/11

پرسش:

در ماده 278 قانون آیین دادرسی مدنی مراد مقنن از واژه «بینه»، شهادت شهود اسـت و یـا مطلق دلایل. به بیان دیگر آیا مراد قانونگذار در دعـوای برمیـت پـس از اقامـه بینـه، فقـط شهادت شهود است یا اینکه شامل اسناد و غیره نیز میشود؟

متن نظریه هیئت عالی:

از نظر فقهی بـه تعـداد شـهودی کـه شـرعاً شـهادت آنهـا میتواند یک امر حقوقی یا کیفری را اثبات کند «بینه» میگویند و در فرض سؤال مراد مقنن در ماده 278 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب سال 1379 از واژه «بینه» شهادت شهود است و دعوا با اقامه شهادت شهود و قسم استظهاری ماده 1333 قـانون مـدنی قابـل پذیرش خواهد بود و چنانچه اسناد و ادله دیگری علاوه بـر «بینـه» و سـوگند اقامـه شـده باشد «بینه» مانع توجه و پذیرش دلایل مذکور نخواهد بود.

نظر اکثریت:

                            مراد مقنن از قید کلمه «بینه» شهادت شهود است و شامل اسناد نمیشود؛ زیرا قانونگذار در اکثر موارد از شهادت شهود به بینه تعبیر می کند.
                        

نظر اقلیت:

                            اولاً: ادله سوگند در ماده یاد شده غیر از سوگندی است که در عداد ادله اثبات دعوا قرار گرفته و از سوگند مذکور به سوگند استظهاری تعبیر میشود و مقنن جهت اطمینان خـاطر، قاضـی را مکلف به اتیان سوگند خواهان کرده است و فرقی نیست به اینکه بینه شهادت شهود باشد و یا غیر آن و ثانیاً: اگر ماده یاد شده فقط شهادت شهود را شامل شـود جـامع افـراد و مـانع اغیـار نیست که از قانونگذار حکیم بعید خواهد بود ثالثاً: در مواردیکه مستند دعوای خواهـان اسـناد رسمی باشد نمیتوان گفت که ماده مرقوم مشمول آن نمیشود.
                        

مستندات قانونی:

* قانون آیین دادرسی مدنی

واژگان کلیدی:

بینه سوگند دلایل

29 اردیبهشت 1404 4