نشست قضایی: مشدده بودن بزه سرقت در صورت ایراد جرح از جانب احدی از شرکای جرم
برگزار کننده
استان سمنان/ شهر دامغان
استان سمنان/ شهر دامغان
تاریخ برگزاری
1401/11/16
1401/11/16
پرسش:
در صورتی که در حین سرقت احدی از شرکای جرم نسبت به ایراد جرح نسبت به شاکی اقدام نموده باشد؛ آیا بزه سرقت نسبت به تمامی شرکای جرم، مشدده و مقرون به آزار تلقی میگردد؟
متن نظریه هیئت عالی:
طبق ماده 125 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 اشخاصی که در عملیات اجرایی جرم شرکت میکنند و جرم مستند به رفتار همه آنهاست، شریک در جرم محسوب میشوند و مجازات هریک مجازات فاعل مستقل آن جرم است؛ بنابراین در فرضی که احراز شود سرقت مقرون به آزار موضوع ماده 652 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب سال 1375 با مشارکت دو نفر ارتکاب یافته است هردو سارق به مجازات سرقت مقرون به آزار محکوم میشوند و اگر در راستای سرقت، جرمی نیز واقع شده باشد مجازات هردو سارق براساس قسمت اخر ماده قانونی پیش گفته تشدید میشود و وارد کننده جرح به مجازات جرح وارده نیز محکوم میشود.
نظر اکثریت:
با عنایت بدین که در ماده 652 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 مقرون به آزار بودن وصف سرقت بر شمرده شده است نه سارقین و با تحقق آزار از ناحیه احدی از شرکای جرم، سرقت محقق شده سرقت مقرون به آزار تلقی خواهد شد؛ لذا عدم ایراد جرح از ناحیه سایر شرکای جرم مانع از صدق عنوان مجرمانه مزبور به ایشان نگردیده و عدم قصد ایشان در خصوص ایراد جرح نیز (با عنایت به عدم نیاز به صدق مشارکت به وحدت قصد مجرمانه همانند معاونت در جرم) خللی به صدق عنوان مزبور نسبت به ایشان وارد نخواهد کرد.
نظر اقلیت:
در اینکه مقرون به آزار بودن وصف سرقت بوده نه سارقین؛ شکی نیست لیکن با عنایت به عمومات موجود قانون آیین دادرسی کیفری و جزای عمومی و لزوم تحقق عنوان مجرمانه با وجود قصد مجرمانه، صدق عنوان سرقت مقرون به آزار به سایر شرکا صرفاً با احراز قصد سابق ایشان بر انجام سرقت با اقتران به آزار امکانپذیر بوده و در صورت احراز این امر که سایر شرکای جرم قصد تحقق سرقت بدین نحو را نداشتهاند امکان تعقیب کیفری ایشان تحت این عنوان مجرمانه فراهم نمیباشد.
مستندات قانونی:
ماده 125 قانون مجازات اسلامی 1392
ماده 652 قانون مجازات اسلامی1375
واژگان کلیدی:
شرکت در سرقت
سرقت مقرون به
علل مشدده جرم
10 آذر 1404
4
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران