نشست قضایی: معیار غیابی بودن حکم

برگزار کننده
استان کردستان/ شهر سنندج

تاریخ برگزاری
1379/04/16

پرسش:

در ماده 303 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1379 فرق دو معیاری که برای غیابی بودن حکم در نظر گرفته شده چیست؟

متن نظریه هیئت عالی:

در ماده استنادی هرگاه اخطاریه ابلاغ واقعی نشـده باشـد و خوانده یا جانشین او در هیچ یک از جلسات دادگاه حاضر نشوند و دفاع کتبـی هم نکنند، چنین رأیی غیابی است ولی اگر اخطاریه ابلاغ واقعی شود با فرض عدم حضور و عدم تسلیم دفاع کتبی رأی صادره حضوری تلقی میشود. لذا ایـن دو معیـار 1 .حضـور خوانده یا نماینده او با تسلیم دفاع نامه کتبی. 2 .ابلاغ واقعی اخطاریه، از موجبات حضوری تلقی شدن رأی هستند و فرق این دو معیار در آن است که یک جهـت آن ناشـی از افعـال مثبت خوانده و به صورت حضور یا تسلیم دفاع نامه است و جهت دیگـر از ابـلاغ واقعـی اخطاریه و اختیار خوانده به عدم حضور دلخواه احراز میشود.

نظر اتفاقی (اتفاق آرا):

                            اگر چه با لحاظ عبارات اولیه و اطلاق عبارات اخیر ماده 303 دایر به اینکه اگـر اخطاریـه ابـلاغ واقعی نشده باشد حکم دادگاه غیابی است. چه خوانده در جلسه حضور یافته یا لایحه دفاعیـه تقدیم کرده باشد یا نه. به حکم عقل و فحوای مقررات راجع به ابلاغ قانونی و اهمیتـی کـه در موارد مختلف قانون مزبور و از جمله در ماده 83 به ابلاغ واقعی داده شده، معلوم میشـود کـه مفهوم عبارت اخیر ماده مرقوم مدنظر قانونگذار بوده نه منطوق آن. یعنی مقصود این بوده است که اگر اخطاریه خوانده ابلاغ واقعی شده باشد، حتّی اگر او لایحه دفاعیه هم تقدیم نکرده و در جلسه دادرسی شرکت نکرده باشد، حکم نسبت به او حضوری محسوب میگردد.
                        

مستندات قانونی:

* قانون آیین دادرسی مدنی

واژگان کلیدی:

حکم غیابی لایحه دفاعیه جلسه دادرسی

02 خرداد 1404 4