نشست قضایی: مفهوم «مباشرت دادگاه شرط نباشد» در ماده ۲۹۰ قانون آئین دادرسی مدنی
برگزار کننده
استان آذربایجان شرقی/ شهر بستان آباد
استان آذربایجان شرقی/ شهر بستان آباد
تاریخ برگزاری
1380/11/30
1380/11/30
پرسش:
قید عبارت «مباشرت دادگاه شرط نباشد» در ماده 290 قانون آیـین دادرسـی دادگـاه هـای عمومی و انقلاب در امور مدنی مربوط به چه مواردی است؟
متن نظریه هیئت عالی:
قانونگـذار در بعضـی مـوارد بـه لحـاظ اهمیـت موضـوع، مباشرت حاکم دادگاه را ضروری دانسـته کـه از جملـه مـاده 250 قـانون آیـین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مـدنی و تبصـره ذیـل مـاده 43 قـانون آیـین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری است.
نظر اکثریت:
طبق ماده 288 و قسمت اخیر ماده 250 قانون آیین دادرسی مدنی، اتیان سـوگــند و قرار معاینـه و تحقیق محلی که مبنای صدور حکم باشد طریق اعطای نیابـت قضـایی توسـط دیگـری نیـز میتواند انجام شود. قید «مباشرت دادگاه» در ماده 290 قانون یاد شده فقط اطلاق به صـدور و انشای رأی دارد یعنی دادرس رسیدگی کننده نمیتواند صدور انشای رأی را در قالـب اعطـای نیابت از مرجع مجری نیابت درخواست کند، بلکه شخصاً و مباشرتاً باید مبادرت به انشای رأی نماید.
نظر اقلیت:
هدف قانونگذار از قید کلمه «مباشرت» به این معناست که فقط دادرس صادرکننده رأی شخصاً میتواند آن موارد را انجام دهد، از جمله اتیان سوگند که قابل تفویض نیابت نیست یـا صـدور حکم که مبنی برمعاینه و تحقیق محلی باشد. قرار و تحقیق محلی که صدور حکم مبتنی بـر آن باشد قابل تفویض و انجام توسط دیگری نیست.
مستندات قانونی:
* قانون آیین دادرسی مدنی
واژگان کلیدی:
مباشرت
تحقیق محلی
دادرس صادر کننده رای
22 اردیبهشت 1404
6
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران