فصل نهم ـ رای آیین دادرسی کار

ماده 100

چنانچه به تشخیص مرجع رسیدگی‌کننده، پرونده آماده صدور رای باشد، صرف نظر از حضور یا عدم حضور هر یک از طرفین مرجع مکلف به صدور رای خواهد بود.


ماده 101

پس از خاتمه رسیدگی، مرجع رسیدگی‌کننده، در همان جلسه یا حداکثر ظرف یک هفته به اتفاق یا اکثریت مبادرت به صدور رای خواهد کرد؛ در صورت وجود نظر اقلیت، این نظر نیز در صورتجلسه قید می‌شود. رای شامل موارد زیر می‌باشد:

۱ـ مرجع  صادرکننده و شماره و تاریخ صدور رای.

۲ـ نام و نام خانوادگی اصحاب دعوا و نمایندگان آن ها.

۳ـ موارد خواسته به تفکیک و اعلام نظر مستدل مرجع راجع به هر یک از آنها.

۴ـ در مورد محکوم به مالی مبلغ به جز و به کل باید به عدد و به حروف نوشته شود.

۵ـ مستندات قانونی صدور رأی به تفکیک هر یک از موارد خواسته.

۶ـ قابل اعتراض بودن و مهلت اعتراض.

۷ـ اسامی و سمت اعضای مرجع رسیدگی‌کننده و امضای آنها.


ماده 102

مرجع رسیدگی پس از صدور رای مجاز به رسیدگی مجدد و تغییر رای نمی‌باشد.


ماده 103

هرگاه در تنظـیم رای اشتباه در محاسـبه یا سهو قلم یا اشتباهات بین دیگری مثل از قلم افتادن یا کم و یا زیاد شدن نام یکی از اصحاب دعوا رخ دهد مرجع صادرکننده می‌تواند مادام که رای اجرا نشده باشد به درخواست ذینفع آن را تصحیح نماید. تمام موازین و ترتیبات مقرر برای صدور و ابلاغ رأی باید در مورد رای اصلاحی نیز رعایت گردد و رای اصلاحی ضمیمه غیر قابل تفکیک رای اصلی محسوب می‌شود.


ماده 104

رای صادره در صورتجلسه، بعد از امضای اعضای مرجع به شکل دادنامه درآمده و دادنامه نیز به امضای اعضای مرجع رسیدگی‌کننده می‌رسد.


ماده 105

دادنامه حداقل در سه نسخه صادر می‌شود، یک نسخه در پرونده بایگانی شده و نسخ دیگر به طرفین دعوا ابلاغ می‌گردد.


ماده 106

مقررات ابلاغ دادنامه همان مقررات ابلاغ دعوتنامه است.

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.