ماده ۱۷۸ قانون آیین دادرسی کیفری

متهم مکلف است در موعد مقرر حاضر شود و اگر نتواند باید عذر موجه خود را اعلام کند. جهات زیر عذر موجه محسوب می‌شود:

الف- نرسیدن یا دیر رسیدن احضاریه به گونه‏ ای که مانع از حضور شود.

ب- بیماری متهم و بیماری سخت والدین، همسر یا اولاد وی که مانع از حضور شود.

پ- همسر یا یکی از اقربا تا درجه سوم از طبقه دوم فوت شود.

ت- ابتلا به حوادث مهم از قبیل بیماری های واگیردار و بروز حوادث قهری مانند سیل و زلزله که موجب عدم امکان تردد گردد.

ث- متهم در توقیف یا حبس باشد.

ج- سایر مواردی که عرفاً به تشخیص بازپرس عذرموجه محسوب می‌شود.

تبصره- ‌در سایر موارد، متهم می‏ تواند برای یک بار پیش از موعد تعیین شده، بازپرس را از علت عدم حضور خود مطلع سازد و موافقت وی را اخذ نماید که در این مورد، بازپرس می‌تواند در صورت عدم تاخیر در تحقیقات، تا سه روز مهلت را تمدید کند.


مهسا باقری | وکیل پایه یک دادگستری

تفسیر ماده 178 قانون آیین دادرسی کیفری:

1- صرف داشتن عذر موجه کفایت نمی کند و متهم می بایست عذر موجه خود را اعلام نماید وگرنه متهم به دستور بازپرس جلب می شود.

2- فوت سرپرست، قیم، نامزد و ... عذر موجه محسوب نمی شود مگر آنکه بازپرس طبق بند «ج» ماده 178 قانون آیین دادرسی کیفری آن را عرفاً عذر موجه تشخیص دهد.

3- منظور تبصره ماده 178 قانون آیین دادرسی کیفری آن است که چنانچه متهم به واسطه دلایلی غیر از موارد گفته شده در ماده، مانند امتحانات پایان ترم و ... نتواند در بازپرسی حاضر شود و از بازپرس تقاضای حضور در وقت دیگری را بکند، بازپرس می تواند در صورتی که عدم حضور او منافاتی با فوریت در تحقیقات نداشته باشد، برای یک بار و حداکثر سه روز به وی مهلت دهد.


07 آذر 1402 276

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.