ماده ۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری

در مواردی که تعقیب کیفری منوط به شکایت شاکی است، اگر بزه‌دیده طفل یا مجنون باشد و ولی قهری یا سرپرست قانونی او با وجود مصلحت مولّی‌علیه اقدام به شکایت نکند، دادستان موضوع را تعقیب می‌کند. همچنین در مورد بزه‌‏دیدگانی که به عللی از قبیل معلولیت جسمی یا ذهنی یا کهولت سن، ناتوان از اقامه دعوی هستند، دادستان موضوع را با جلب موافقت آنان تعقیب می‌کند. در این‌صورت، در خصوص افراد محجور، موقوف شدن تعقیب یا اجرای حکم نیز منوط به موافقت دادستان است.


مهسا باقری | وکیل پایه یک دادگستری

تفسیر ماده 71 قانون آیین دادرسی کیفری:

1- قانونگذار در ماده 71 قانون آیین دادرسی کیفری شرایطی را پیش‌بینی نموده است که به موجب آن دو گروه از بزه‌دیدگان اعم از صِغار و مجانین و هم‌چنین افراد ناتوان و کم‌توان در فرضی که دارای ولی یا سرپرست قانونی باشند اما این افراد علی‌رغم مصلحت بزه‌دیده (محجور) اقدام به طرح شکایت ننموده باشند، دادستان رأساً و بدون نیاز به کسب موافقت این افراد، تعقیب کیفری را آغاز نماید. در صورتی که ولی یا سرپرست بزه‌دیده صغیر یا مجنون قصد اعلام گذشت داشته باشد، این موضوع حتماً می‌بایست با موافقت دادستان صورت پذیرد.

2- نکته مهم و قابل توجه آن است که مندرجات تنظیمی در ماده 71 قانون آیین دادرسی کیفری فقط در خصوص صغیر یا مجنون بزه‌دیده است و شامل افراد سفیه نمی‌شود.

3- افراد ناتوان یا کم‌توان موضوع ماده 71 قانون آیین دادرسی کیفری که بزه‌دیده باشند، در صورتی که قصد اعلام گذشت داشته باشند، نیازی به کسب موافقت دادستان ندارند.


07 آذر 1402 371

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.