هرگاه وجود یک نوشته از نظر قانون لازم باشد، «داده پیام» در حکم نوشته است مگر در موارد زیر:
الف- اسناد مالکیت اموال غیرمنقول.
ب- فروش مواد دارویی به مصرف‌کنندگان نهایی.
ج- اعلام، اخطار، هشدار و یا عبارات مشابهی که دستور خاصی برای استفاده کالا صادر می‌کند و یا از بکارگیری روش‌های خاصی به صورت فعل یا ترک فعل منع می‌کند.
تفسیر ماده 6 قانون تجارت الکترونیکی:
اسناد الکترونیکی در حکم اسناد کاغذی‌اند و همان اعتبار را دارند مگر در موارد مصرح در ماده 6 قانون تجارت الکترونیکی که عبارتند از: الف- اسناد مالکیت اموال غیرمنقول (لزوماً باید کاغذی باشند.)، ب- فروش دارو به مصرف‌کنندگان نهایی، ج- اعلام، اخطار، هشدار یا دستوری خاص برای استفاده از یک کالا.
لازم به توضیح است که در اسناد دیجیتالی، رمز همان نقش امضاء را دارد.
هرگاه قانون، وجود امضاء را لازم بداند امضای الکترونیکی مکفی است.
تفسیر ماده 7 قانون تجارت الکترونیکی:
در اسناد دیجیتالی، رمز (پسورد) همان نقش امضاء را ایفا می‌کند.
هرگاه قانون لازم بداند که اطلاعات به صورت اصل ارائه یا نگهداری شود، این امر با نگهداری و ارائه اطلاعات به صورت داده پیام نیز در صورت وجود شرایط زیر امکان‌پذیر می‌باشد:
الف- اطلاعات مورد نظر قابل دسترسی بوده و امکان استفاده در صورت رجوع بعدی فراهم باشد.
ب- داده پیام به همان قالبی (فرمتی) که تولید، ارسال و یا دریافت شده و یا به قالبی که دقیقاً نمایشگر اطلاعاتی باشد که تولید، ارسال و یا دریافت شده، نگهداری شود.
ج- اطلاعاتی که مشخص کننده مبداء، مقصد، زمان ارسال و زمان دریافت داده پیام می‌باشند نیز در صورت وجود نگهداری شوند.
د- شرایط دیگری که هر نهاد، سازمان، دستگاه دولتی و یا وزارتخانه در خصوص نگهداری داده پیام مرتبط با حوزه مسئولیت خود مقرر نموده فراهم شده باشد.
هرگاه شرایطی به وجود آید که از مقطعی معین ارسال «داده پیام» خاتمه یافته و استفاده از اسناد کاغذی جایگزین آن شود سند کاغذی که تحت این شرایط صادر می‌شود باید به طور صریح ختم تبادل «داده پیام» را اعلام کند. جایگزینی اسناد کاغذی به جای «داده پیام» اثری بر حقوق و تعهدات قبلی طرفین نخواهد داشت.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران