مشمولان این قانون از لحاظ حقوق و مزایا و امور رفاهی (مرخصی های استحقاقی، استعلاجی، بدون حقوق، پاداش، کمک های غیر‌نقدی و بیمه عمر و درمان و حادثه و سایر مزایا) تابع قوانین و مقررات استخدام کشوری و قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت می باشند و چنانچه به دستگاه دیگر معرفی گردند که دارای مقررات استخدامی خاص می باشند، تابع ضوابط حقوقی و رفاهی آن دستگاه خواهند بود.
تبصره 1- مشمولان این قانون که بطور تمام وقت و بدون کار انتفاعی خصوصی خدمت می نمایند، چنانچه از گروه دارای پروانه باشند در مقابل دو نوبت کار موظف از حقوق و مزایا، اضافه‌کاری و حق محرومیت از مطب، طبق آیین نامه اجرایی که وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تدوین خواهد نمود، استفاده می نمایند و در صورتی که از گروه بدون پروانه باشند، از مزایای دو نوبت کار موظف (کار و اضافه کار) بهره مند می گردند.
تبصره 2- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می تواند مشمولان موضوع این قانون را در صورت نیاز با اولویت مناطق محروم و نیازمند در حین خدمت بدون اخذ مجوزهای مربوطه به استخدام پیمانی یا رسمی دستگاه مربوطه درآورد.
تبصره ۳ (الحاقی 03-07-1379)- آن عده از مشمولان این قانون که در مدت خدمت مقرر، تحت پوشش نظام های حمایتی دیگری نیستند، با پرداخت حق بیمه مقرر در قانون تامین اجتماعی -مصوب ۱۳۵۴- (توسط مشمول و دستگاه ذیربط) تحت پوشش حمایت های پیش بینی شده در قانون یاد شده قرار خواهند گرفت.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران