(اصلاحی 31-03-1390)- اهداف و خطمشی این قانون عبارتند از:
1- تقویت و توسعه فرهنگ و ارزشهای اسلامی در معماری و شهرسازی.
2- تنسیق امور مربوط به مشاغل و حرفههای فنی و مهندسی در بخشهای ساختمان و شهرسازی.
3- تأمین موجبات رشد و اعتلای مهندسی در کشور.
4- ترویج اصول معماری و شهرسازی و رشد آگاهی عمومی نسبت به آن و مقررات ملی ساختمان و افزایش بهرهوری.
5- بالا بردن کیفیت خدمات مهندسی و نظارت بر حسن اجرای خدمات.
6- ارتقای دانش فنی صاحبان حرفهها در این بخش.
7- وضع مقررات ملی ساختمان به منظور اطمینان از ایمنی، بهداشت، بهرهدهی مناسب، آسایش و صرفه اقتصادی و اجراء و کنترل آن در جهت حمایت از مردم به عنوان بهرهبرداران از ساختمانها و فضاهای شهری و ابنیه و مستحدثات عمومی و حفظ و افزایش بهرهوری منابع مواد و انرژی و سرمایههای ملی.
8- تهیه و تنظیم مبانی قیمتگذاری خدمات مهندسی.
9- الزام به رعایت مقررات ملی ساختمان، ضوابط و مقررات شهرسازی و مفاد طرحهای جامع و تفصیلی و هادی از سوی تمام دستگاههای دولتی، شهرداریها، سازندگان، مهندسین، بهرهبرداران و تمام اشخاص حقیقی و حقوقی مرتبط با بخش ساختمان به عنوان اصل حاکم بر کلیه روابط و فعالیتهای آنها و فراهم ساختن زمینه همکاری کامل میان وزارت راه و شهرسازی، شهرداریها و تشکلهای مهندسی و حرفهای و صنوف ساختمان.
10- جلب مشارکت حرفهای مهندسان و صاحبان حرفهها و صنوف ساختمانی در تهیه و اجرای طرحهای توسعه و آبادانی کشور.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران