نظریه مشورتی شماره 7/1403/1022 مورخ 1404/02/17
7/1403/1022
1403-186/1-1022ک
1404/02/17
استعلام:
چنانچه در اثر عدم اطلاع شعبه اجرای احکام کیفری و دادگاه صادرکننده حکم قطعی، محکومی که سابقه یک مرتبه استفاده از نهاد ارفاقی آزادی مشروط را دارد، مجدداً از این نهاد بهره‌مند شود و با صدور حکم از سوی دادگاه صادرکننده حکم قطعی مجدداً آزادی مشروط برای ایشان اعمال و از زندان آزاد شود و با در نظر گرفتن این موضوع که مطابق بند «ت» ماده 58 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 اشخاص فقط یک مرتبه می‌توانند از آزادی مشروط بهره‌مند شوند؛ در این‌صورت تکلیف حکم اخیر صادر شده چیست و از سوی اجرای احکام کیفری پس از اطلاع چه اقدام قانونی متصور می‌باشد؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
واژه «حکم» در قسمت آخر متن ماده 58 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 در خصوص آزادی مشروط، حکم به مفهوم رایج و مصطلح یعنی «اتخاذ تصمیم در ماهیت» نیست؛ بلکه تصمیمی است که در اجرای حکم محکومیت مؤثر است و برخورداری محکوم‌علیه از آن منوط به حصول شرایط مقرر در بندهای ذیل ماده پیش‌گفته می‌باشد که در بند «ث» تصریح شده است «محکوم پیش از آن از آزادی مشروط استفاده نکرده باشد»؛ بنابراین در فرض سؤال بعد از صدور حکم آزادی مشروط، چنانچه احراز گردد که محکوم سابقه استفاده از آزادی مشروط را داشته است، قاضی اجرای احکام بایستی از دادگاه صادرکننده حکم (دستور) آزادی مشروط درخواست الغاء آن را به لحاظ اینکه مغایر با مقررات بند «ث» ماده صدرالذکر می‌باشد، بنماید.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران