نظریه مشورتی شماره 7/1403/409 مورخ 1403/12/12
7/1403/409
1403-186/1-409-ک
1403/12/12
استعلام:
شخص صغیری مرتکب قتل شده و در زمان ارتکاب 14 سال و 4 ماه و 18 روز قمری داشته است. دادگاه وی را به یک سال نگهداری در کانون اصلاح و تربیت و از حیث جنبه خصوصی بزه نیز به جهت اثبات جرم از طریق اقرار خود صغیر، به پرداخت یک دیه کامل مرد مسلمان و یک سوم دیه کامل (به جهت وقوع قتل در ماه حرام) محکوم نموده است. با توجه به اتمام مدت یکسال نگهداری در کانون اصلاح و تربیت و اینکه در حال حاضر مرتکب 16 سال تمام شمسی دارد و اعمال ماده 3 قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی امکانپذیر نیست، آیا آزادی وی تا زمان رشد و اتمام مهلت سه ساله پرداخت دیه منوط به سپردن تأمین متناسب در راستای ذیل ماده 287 و همچنین ماده 507 قانون آیین دادرسی کیفری است یا به جهت ارتکاب جرم در زمان طفل بودن باید به والدین و یا سرپرست قانونی وی سپرده شود؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
برابر بند «ب» ماده 292 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 جنایات صغیر خطای محض محسوب میشود و طبق ماده 463 همان قانون پرداخت دیه بر عهده عاقله است و طبق ماده 168 این قانون، اقرارکننده باید حین اقرار بالغ باشد و در فرض استعلام، مرتکب در زمان اقرار بالغ نبوده است؛ لذا موضوع از شمول قسمت اخیر ماده 463 آن قانون خارج بوده و پرداخت دیه جنایات صغیر بر عهده عاقله است. بنا به مراتب فوق و لحاظ آن که پرداخت دیه برابر قانون بر عهده عاقله میباشد و دسترسی به محکومعلیه موضوع ماده 507 قانون آیین دادرسی کیفری موضوعاً منتفی است، لذا محمل قانونی برای صدور قرار تأمین کیفری توسط قاضی اجرای احکام کیفری وجود ندارد.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران