نظریه مشورتی شماره 7/1403/719 مورخ 1403/11/27

شماره نظریه
7/1403/719
شماره پرونده
1403-168-719ک
تاریخ نظریه
1403/11/27

استعلام:

با عنایت به ماده 313 قانون آیین دادرسی کیفری مبنی بر رسیدگی توأمان به اتهامات متعدد متهم در یک دادگاه و با رعایت صلاحیت ذاتی، خواهشمند است پاسخ فرمایید شرایط رسیدگی توأمان چیست؟ مثلاً در یک پرونده در خصوص اتهام متهم واحد قرار منع تعقیب صادر و پرونده جهت رسیدگی به اعتراض شاکی به یکی از شعب دادگاه کیفری ارجاع شده است و در پرونده‌ای دیگر نسبت به اتهام دیگر متهم کیفرخواست صادر و پرونده به شعبه دیگر دادگاه کیفری ارجاع شده است. آیا موضوع مطروحه از موارد رسیدگی توأمان تلقی می‌شود؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:

مستفاد از ماده 313 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 آن است که رسیدگی توأمان به پرونده‌های مربوط به اتهامات متعدد متهم واحد در مواردی صورت می‌پذیرد که هر دو پرونده از حیث طرح در مرحله تحقیقات مقدماتی یا دادرسی در وضعیت یکسانی قرار داشته باشند؛ بنابراین در فرض استعلام که یکی از پرونده‌های اتهامی متهم در اجرای ماده 271 قانون یاد شده به منظور رسیدگی نسبت به اعتراض به قرار منع تعقیب در دادگاه کیفری دو مطرح و نسبت به اتهام دیگر متهم در پرونده دیگر، قرار جلب به دادرسی صادر و پرونده در شعبه دیگری در دادگاه کیفری دو مطرح رسیدگی است، موجب قانونی جهت رسیدگی توأمان به اتهامات متهم وجود ندارد؛ بدیهی است چنانچه متعاقباً به لحاظ نقض قرار منع تعقیب و صدور قرار جلب به دادرسی موجبات رسیدگی توأمان به اتهامات متهم واحد فراهم شود، مطابق ماده 313 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 رفتار می‌شود.


08 آذر 1404 11
مقالات دعاوی کیفری
2 سال قبل 16494
نحوه صدور قرار جلب دادرسی توسط دادگاه زمانی که دادیار یا بازپرس پرونده در دادسرای محل وقوع جرم، پس از انجام تحقیقات و استماع اظهارات طرفین و شهود آنان، شکایت مطروحه را وارد ندانسته و اقدام به صدور قرار منع یا موقوفی تعقیب می نماید، شاکی می تواند ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ مستند به ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری نسبت به قرار صادره اعتراض نماید که به اعتراض وی در دادگاه کیفری دو رسیدگی خواهد شد. دادگاه کیفری دو با بررسی لایحه اعتراضی شاکی، یا اعتراض وی را وارد ندانسته و اقدام...

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.