نظریه مشورتی شماره 7/1403/895 مورخ 1403/12/12
7/1403/895
1403-168-895ک
1403/12/12
استعلام:
چنانچه متهم دو پرونده در دو شعبه دادگاه کیفری دو بابت دو جرم درجه شش داشته باشد و پس از صدور حکم بر محکومیت وی و تجدیدنظر خواهی محکومعلیه نسبت به آنها، هر دو پرونده به یک شعبه از دادگاه تجدیدنظر استان ارجاع شود: الف- آیا میبایست مطابق ماده 313 قانون آیین دادرسی کیفری رسدیگی توأمان و یکجا نسبت به اتهامات متعدد انجام شود؟ ب- در صورت رسیدگی توأمان و یکجا به اتهامات متعدد، آیا مراعات مقررات تعدد جرم و افزایش مجازاتها الزامی است؟ ج- مترتب بر بند «ب»، آیا تشدید مجازاتها با ماده 458 قانون آیین دادرسی کیفری منافات ندارد؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
در فرضی که محکومیتهای متعدد غیر قطعی اعم از اینکه از یک یا چند دادگاه نسبت به اتهامات متعدد متهم صادر شده و با تجدیدنظر خواهی از این آراء، پروندهها همزمان در دادگاه تجدیدنظر مطرح رسیدگی باشد، اولاً، وحدت دادرسی، رعایت قواعد تعدد جرم و اصل تسریع فرآیند دادرسی کیفری مقتضی و مفهم آناست که رسیدگی به تجدیدنظر خواهی نسبت به تمامی آرای محکومیت متهم با لحاظ ملاک مواد 310، 313 و 454 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392، توأمان و یکجا در یک شعبه دادگاه تجدیدنظر استان صورت میگیرد. ثانیاً، چون دادگاه تجدیدنظر دارای تمام صلاحیتها و اختیارات دادگاه بدوی در امر رسیدگی و صدور حکم است و از طرفی اعمال مقررات تعدد، در صورت تعدد جرائم موجب تعزیر الزامی است؛ لذا چنانچه دادگاه تجدیدنظر پس از رسیدگی ماهیتی نسبت به تجدیدنظر خواهی هر یک از آراء صادره، نظر به تأیید آرای صادره از دادگاه بدوی داشته باشد، مکلف است با تعیین مجازات هر یک از جرائم تعزیری ارتکابی بر اساس مقررات تعدد موضوع ماده 134 قانون مجازات اسلامی (اصلاحی 1399)، مجازاتهای مندرج در آرای دادگاه بدوی را به استناد ماده 457 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 اصلاح نموده (و با اصلاح آراء) آنها را تأیید میکند.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران