نشست قضایی: اعتراض به قرار منع تعقیب
استان سازمان قضائی نیروهای مسلح/ شهر خراسان جنوبی
1403/01/19
پرسش:
متن نظریه هیئت عالی:
با توجه به ماده 274 قانون آیین دادرسی کیفری اقدام دادگاه در رسیدگی به اعتراض نسبت به قرار منع تعقیب محدود خواهد بود به 1: تایید قرار 2: صدور قرار رفع نقص و اعاده به دادسرا جهت رفع نقایص مورد نظر دادگاه 3: نقض و قرار جلب به دادرسی. لذا با اعلام رضایت شاکی در دادگاه، دو حالت متصور است: 1: دادگاه همچنان عقیده دارد رفتار جرم نبوده یا دلایل بر انتساب جرم نیست و یا کافی نیست و می‌تواند صرفن‌ظر از اعلام رضایت در دادگاه قرار منع تعقیب صادره را تایید نماید. در این خصوص نظر مخالفی مبنی بر ارجحیت قرار شکلی بر قرار ماهوی نیز وجود دارد. 2: با اعلام رضایت شاکی و ضرورت توقف تحقیقات در جرم قابل گذشت مراتب در قالب رفع نقص مربوط پرونده به دادسرا اعلام می‌گردد تا دادسرا در این خصوص اتخاذ تصمیم نماید.
نظر اتفاقی (اتفاق آرا):
مطابق تبصره ۱ ماده ۱۰۰ قانون مجازات اسلامی، جرائم قابل گذشت جرائمی است که شروع و ادامه تعقیب و رسیدگی به آنها منوط به شکایت شاکی و عدم گذشت وی است و رسیدگی به اعتراض به قرار منع تعقیب که نوعی رسیدگی ماهوی است در صورتی امکان‌پذیر است که مانع شکلی وجود نداشته باشد و با اعلام رضایت شاکی مانع شکلی ایجاد شده و دادگاه نمی‌تواند رسیدگی به اعتراض را انجام دهد و از طرفی مطابق ماده ۲۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری زمانی که پرونده جهت رسیدگی به اعتراض به قرار منع تعقیب به دادگاه ارسال می‌شود دادگاه یا باید قرار صادره را تایید نماید یا آن را نقض و قرار جلب دادرسی صادر نماید و در اینجا چون مانع شکلی ایجاد شده است دادگاه باید قرار منع تعقیب را نقض اما قرار جلب دادرسی صادر ننماید و پرونده را جهت صدور قرار موقوفی تعقیب و با این استدلال که مانع شکلی جهت رسیدگی به اعتراض وجود دارد به دادسرا اعاده نماید.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران