متهمی که در مورد او قرار کفالت یا وثیقه صادر می شود تا معرفی کفیل یا سپردن وثیقه به بازداشتگاه معرفی می گردد؛ اما در صورت بازداشت، متهم می تواند تا مدت ده روز از تاریخ ابلاغ قرار بازپرس، نسبت به اصل قرار منتهی به بازداشت یا عدم پذیرش کفیل یا وثیقه اعتراض کند.
تبصره- مرجع صادرکننده قرار و رییس یا معاون زندان مکلفند تمهیدات لازم را به منظور دسترسی متهم به افرادی که وی برای یافتن کفیل یا وثیقه گذار معرفی می کند، فراهم کنند و هر زمان متهم، کفیل یا وثیقه معرفی نماید هر چند خارج از وقت اداری باشد، در صورت وجود شرایط قانونی، مرجع صادرکننده قرار یا قاضی کشیک مکلف به پذیرش آن هستند.
تفسیر ماده 226 قانون آیین دادرسی کیفری:
1- در صورت عدم معرفی کفیل یا تودیع وثیقه، متهم بازداشت می شود تا کفیل یا وثیقه معرفی نماید.
2- در قرار کفالت، چنانچه متهم تقاضای صدور قرار شدیدتر، یعنی وثیقه را نماید، مستند به ماده 220 قانون آیین دادرسی کیفری، مقام قضایی موظف به پذیرش بوده و با این امر بازداشت منتفی می گردد.
3- متهم در دو حالت حق اعتراض دارد: الف- در فرضی که قصد اعتراض به اصل قرارهای کفالت یا وثیقه را داشته باشد و مثلا در جرم غیرعمدی به اشتباه برای او قرار وثیقه صادر شده و بخواهد به آن اعتراض کند که در این صورت مهلت ده روزه فوق از تاریخ ابلاغ قرار خواهد بود. ب- در فرضی که متهم به اصل قرار اعتراضی ندارد اما به بازداشت خود معترض است و مثلا بازپرس بدون علت وثیقه او را نپذیرفته باشد که در اینصورت مهلت ده روزه اعتراض از تاریخ رد کفیل یا وثیقه معرفی شده خواهد بود. (برگرفته از کتاب دوره پیشرفته آیین دادرسی کیفری- بهداد کامفر)
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران