ماده ۲۶۲

بازپرس پس از پایان تحقیقات و در صورت وجود دلایل کافی بر وقوع جرم، به متهم یا وکیل وی اعلام می‌کند که برای برائت یا کشف حقیقت هر اظهاری دارد به عنوان آخرین دفاع بیان کند. هرگاه متهم یا وکیل وی در آخرین دفاع، مطلبی اظهار کند یا مدرکی ابراز نماید که در کشف حقیقت یا برائت موثر باشد، بازپرس مکلف به رسیدگی است.

تفسیر ماده 262 قانون آیین دادرسی کیفری:

1- بازپرس پیش از صدور قرار جلب به دادرسی، مکلف به اخذ آخرین دفاع از متهم است. لذا اخذ آخرین دفاع مختص مواردی است که بازپرس عقیده بر مجرمیت متهم دارد و در مواقعی که بی گناهی متهم برای بازپرس احراز شده و یا به هر دلیلی او را قابل تعقیب نداند، بحث آخرین دفاع منتفی است.

2- در ارتباط با پرونده هایی که مستقیماً به دادگاه ارسال می شود، فقط یک نوبت آخرین دفاع اخذ می شود، لکن در حالت کلی، اخذ آخرین دفاع یک بار در دادسرا پیش از صدور قرار جلب به دادرسی و یک بار در دادگاه پیش از صدور حکم محکومیت صورت می گیرد.

3- اخذ آخرین دفاع مانند تفهیم اتهام قائم به شخص و غیرقابل توکیل است، اما به رغم شخصی بودن اخذ آخرین دفاع، قانونگذار اخذ آن از سوی وکیل را نیز امکان پذیر دانسته است.