فصل چهارم - عزل قیم قانون امور حسبی

‌ماده ۹۶

محجور ممیز میتواند از قیم برای ندادن هزینه و کوتاهی او در تربیت و نگاهداری خود شکایت نماید در این صورت هرگاه دادگاه‌ شکایت را وارد دید دستوری که مناسب است میدهد و قیم باید بر طبق آن دستور عمل کند.

‌مفاد این ماده در موردی که دادستان کوتاهی قیم را در تربیت و نگاهداری محجور و دادن هزینه او به دادگاه اطلاع بدهد اجرا خواهد شد.


ماده ۹۷

محجور و هر ذی علاقه ‌ای می توانند به دادستان وجود سبب عزل قیم را اطلاع دهند در این صورت اگر دادستان سبب عزل را موجود دید از ‌دادگاه درخواست عزل قیم را می نماید.


‌ماده ۹۸

برای رسیدگی بدرخواست عزل قیم باید قیم و در صورت لزوم دادستان احضار شوند و حکمی که راجع به عزل صادر میشود باید مدلل‌ و موجه باشد.


ماده ۹۹

قیم از تصمیم دادگاه راجع به عزل خود و دادستان از رد درخواست عزل قیم می توانند پژوهش بخواهند و مادامی که تکلیف قطعی معین ‌نشده امور صغیر به وسیله دادستان یا قیمی که موقتاً برای محجور معین می‌ شود انجام خواهد شد.


تفسیر ماده 99 قانون امور حسبی:

تا زمانی که نسبت به موضوع عزل قیم تعیین تکلیف نگردیده و در صورت عدم تعیین قیم موقت، دادستان می تواند رأساً امور مربوط به محجور را انجام دهد.


ماده ۱۰۰

اعمال قیم بعد از ابلاغ حکم عزل او نافذ نیست.


تفسیر ماده 100 قانون امور حسبی:

حکم عزل قیم، تاسیسی و ناظر به آینده است و مطابق با ماده 100 قانون امور حسبی، از هنگامی که حکم عزل به قیم ابلاغ گردد، اعمال وی از درجه اعتبار ساقط می گردد.


ماده ۱۰۱

در مورد ماده 1244 قانون مدنی اگر قیم قبل از تعیین شخص دیگری به جای او صورت حساب را فرستاده یا معلوم شود که تأخیر در ‌فرستادن صورت حساب به واسطه عذر موجه بوده است ممکن است همان شخص را به قیمومت ابقاء یا مجدداً او را به قیمومت معین نمود.


‌ماده ۱۰۲

محجور میتواند در موارد رفع حجر اعلام خروج از قیمومت را از دادگاه بخواهد و دادگاه پس از رسیدگی و احراز موجب رفع حجر ‌خروج محجور را از تحت قیمومت اعلام مینماید.

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.