فصل دوم - حقوق و وظایف و اقامتگاه و تابعیت شخص حقوقی قانون تجارت

‌ماده ۵۸۸

شخص حقوقی می‌تواند دارای کلیه حقوق و تکالیفی شود که قانون برای افراد قائل است مگر حقوق و وظایفی که بالطبیعه فقط انسان‌ ممکن است دارای آن باشد، مانند حقوق و وظایف ابوت بنوت و امثال ذالک.


تفسیر ماده 588 قانون تجارت:

تنها استثناء بر اهلیت شخص حقوقی در مقایسه با شخص حقیقی، امور ذاتاً انسانی می باشد.


ماده ۵۸۹

تصمیمات شخص حقوقی به وسیله مقاماتی که به موجب قانون یا اساسنامه صلاحیت اتخاذ تصمیم دارند گرفته می‌شود.


ماده ۵۹۰

اقامتگاه شخص حقوقی محلی است که اداره شخص حقوقی در آنجا است.


تفسیر ماده 590 قانون تجارت:

ملاک تشخیص اقامتگاه برای شخص حقوقی محل اداره امور آن شخص است. محل اداره به مکانی اطلاق می شود که امور مربوط به فعالیت رسمی- اداری شخص حقوقی مانند تشکیل جلسات مجامع عمومی، هیات امنا و یا جلسات هیات مدیره در آنجا صورت گرفته و منعقد می شود.


ماده ۵۹۱

اشخاص حقوقی تابعیت مملکتی را دارند که اقامتگاه آنها در آن مملکت است.

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.