فصل دوم - حقوق و وظایف و اقامتگاه و تابعیت شخص حقوقی
قانون تجارت
ماده ۵۸۸
شخص حقوقی میتواند دارای کلیه حقوق و تکالیفی شود که قانون برای افراد قائل است مگر حقوق و وظائفی که بالطبیعه فقط انسان ممکن است دارای آن باشد مانند حقوق و وظایف ابّوت- نبوت و امثال ذالک.
ماده ۵۸۹
تصمیمات شخص حقوقی بوسیله مقاماتیکه بموجب قانون یا اساسنامه صلاحیت اتخاذ تصمیم دارند گرفته میشود.
ماده ۵۹۰
اقامتگاه شخص حقوقی محلی است که اداره شخص حقوقی در آنجا است.
تفسیر ماده 590 قانون تجارت:
ملاک تشخیص اقامتگاه برای شخص حقوقی محل اداره امور آن شخص است. محل اداره به مکانی اطلاق می شود که امور مربوط به فعالیت رسمی- اداری شخص حقوقی مانند تشکیل جلسات مجامع عمومی، هیات امنا و یا جلسات هیات مدیره در آنجا صورت گرفته و منعقد می شود.
ماده ۵۹۱
اشخاص حقوقی تابعیت مملکتی را دارند که اقامتگاه آنها در آن مملکت است.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران