ماده 57 قانون دیوان عدالت اداری

(اصلاحی 10-02-1402)– آراء شعب دیوان که بدون دخالت شخص ثالث ذی‌نفع در مرحله دادرسی، صادر شده، در صورتی که به حقوق شخص ثالث، خلل وارد نموده باشد، ظرف دو ماه از تاریخ اطلاع از حکم، قابل اعتراض است. این اعتراض در شعبه رسیدگی‌کننده به پرونده، مطرح می‌شود و شعبه مزبور با بررسی دلایل ارائه شده، مبادرت به صدور رای می‌کند. در صورتی که رای مربوط به شعبه تجدیدنظر باشد، قطعی و در صورتی که از شعبه بدوی صادر شده باشد، قابل تجدیدنظر است.

تبصره ۱ (الحاقی 10-02-1402)- در صورتی که احراز شود شخص ثالث، معاذیر قانونی یا شرعی داشته است، مدت زمان معذوریت به مهلت دو ماه مذکور در این ماده، اضافه می‌شود.

تبصره ۲ (الحاقی 10-02-1402)- در مواردی که اجرای رای مورد اعتراض ثالث، موجب ورود خسارت غیرقابل جبران شود؛ شعبه رسیدگی کننده به اعتراض ثالث می‌تواند با تقاضای معترض و با موافقت رئیس دیوان، دستور توقف اجرای حکم مورد اعتراض را تا رسیدگی و صدور حکم قطعی صادر کند.


تفسیر ماده 57 قانون دیوان عدالت اداری:

1- برخلاف آرای دادگاه های دادگستری، به موجب ماده 57 قانون دیوان عدالت اداری، اعتراض شخص ثالث نسبت به حکم صادره از شعب بدوی و تجدیدنظر دیوان عدالت اداری، مقید به مهلت دو ماه از تاریخ اطلاع از حکم دانسته شده است.

2- شخص ثالث که مدعی آن است که رای صادره مخلِّ حقوق وی است می بایست ضمن تقدیم دادخواست اعتراضی، تاریخ اطلاع خود از رای و دلایل پیرامون آن را ارائه کند تا شعبه دیوان با رسیدگی اولیه در خصوص داخل مهلت بودن یا نیودن آن اظهارنظر و تصمیم گیری نماید.

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.