مبحث ششم - اعمال قاعده درأ قانون مجازات اسلامی

ماده ۱۲۰

هرگاه وقوع جرم یا برخی از شرایط آن و یا هر یک از شرایط مسئولیت کیفری مورد شبهه یا تردید قرار گیرد و دلیلی بر نفی آن یافت نشود حسب مورد جرم یا شرط مذکور ثابت نمی‌ شود.


تفسیر ماده 120 قانون مجازات اسلامی:

1- واژه درء در لغت به معنی دفع کردن، ساقط کردن و ... می باشد و در اصطلاح علم حقوق به معنای سقوط و از بین رفتن مجازات در صورت وجود شبهه و تردید است. قاعده درء در زمره یکی از مشهورترین قواعد فقهی می باشد.

2- در قاعده درء برخلاف سایر علت های سقوط مجازات، قرار موقوفی تعقیب صادر نمی شود بلکه بدلیل آنکه موضوع جرم منتفی گردیده و از بین می رود، حسب مورد قرار منع تعقیب یا حکم برائت صادر می شود.


ماده ۱۲۱

در جرائم موجب حد به استثنای محاربه، افساد فی ‌الارض، سرقت و قذف، به صرف وجود شبهه یا تردید و بدون نیاز به تحصیل دلیل، حسب مورد جرم یا شرط مذکور ثابت نمی ‌شود.

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.