ماده ۴۶۱
قانون مدنی
اگر مشتری در زمان خیار از اخذ ثمن امتناع کند بایع می‌تواند با تسلیم ثمن به حاکم یا قائم‌مقام او معامله را فسخ کند.
تفسیر ماده 461 قانون مدنی:
گاهی اوقات ممکن است که خریدار بنا به هر علتی در بیع شرط، از گرفتن ثمن، خودداری نماید در این‌صورت فروشنده می‌تواند با مراجعه به حاکم، ثمن را عودت نماید. حال اگر خریدار در زمانی از اخذ ثمن خودداری نموده که فروشنده مهلت کافی برای مراجعه به حاکم را نداشته باشد، به نظر می‌رسد که می‌بایست به فروشنده، مهلت مناسبی جهت مراجعه به حاکم داده شود چراکه روا نیست در این حالت، تمرد خریدار به نفع او تمام شود.
16 آبان 1402
41
3 ماه قبل
534
مفهوم بیع شرط
عقد بیع در زمره یکی از مهم‌ترین و رایج‌ترین عقود از عقود معین است که به «ام‌العقود» معروف می‌باشد. متعاملین در عقد بیع این اختیار را دارند تا هر شرطی را که برخلاف مقتضای ذات عقد و قانون نباشد را درج نمایند (مستنبط از ماده 10 قانون مدنی). یکی از شروطی که ممکن است در عقد بیع شرط شود، شرط استرداد مورد معامله است. این امر بدان معنا است که طرفین در عقد بیع، شرط نمایند که هرگاه بایع (فروشنده) در مدت معینی تمام ثمن را به خریدار، برگرداند، خیار فسخ معامله...
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران