ماده ۱۹۸
قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب (در امور مدنی)
در صورتی که حق یا دِ‌ینی بر عهده کسی ثابت شد، اصل بر بقای آن است مگر این که خلاف آن ثابت شود.
تفسیر ماده 198 قانون آیین دادرسی مدنی:
یقین سابق با شک لاحق زایل نمی شود، بدین معنی که هرگاه یقینی در گذشته موجود باشد و آنگاه پس از گذشت مدتی، شک و تردید حاصل شود، باید بر اساس یقین سابق عمل نمود، مگر اینکه با یک امر یقینی دیگری، زوال یقین سابق محرز گردد. (اصل استصحاب)
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران
حسین امیری