اگر رای مورد درخواست فرجام از نظر احتساب محکوم‌به یا خسارات یا مشخصات طرفین دعوا و نظیر آن متضمن اشتباهی باشد که به اساس رای لطمه وارد نکند، دیوان عالی کشور آن را اصلاح و رای را ابرام می‌نماید. همچنین اگر رای دادگاه به صورت حکم صادر شود ولی از حیث استدلال و نتیجه منطبق با قرار بوده و متضمن اشکال دیگری نباشد، دیوان عالی کشور آن را قرار تلقی و تایید می‌نماید و نیز آن قسمت از رای دادگاه که خارج از خواسته خواهان صادر شده باشد، نقض بلاارجاع خواهد شد.
تبصره- هرگاه سهو یا اشتباه یاد شده در این ماده در رای فرجامی واقع شود، تصحیح آن با دیوان عالی کشور خواهد بود.
تفسیر ماده 403 قانون آیین دادرسی مدنی:
1- اگر دیوان عالی کشور رای را صرفاً متضمن سهو قلم بداند، در صورت عدم تاثیر موارد سهم قلم در رای صادره، موارد سهو قلم را برطرف و رای را ابرام می‌کند. (مواد مرتبط با سهو قلم: ماده 309 قانون آیین دادرسی مدنی، ماده 351 قانون آیین دادرسی مدنی، ماده 24 قانون شوراهای حل اختلاف)
2- همچنین اگر رای فرجام‌خواسته به جای قرار، به صورت حکم صادر شده باشد، در این فرض مستند به ماده 403 قانون آیین دادرسی مدنی، دیوان عالی کشور حکم را به قرار تبدیل و تایید می‌نماید.
3- مستند به ماده 403 قانون آیین دادرسی مدنی در صورتی که رای فرجام‌خواسته خارج از خواسته خواهان بدوی صادر شده باشد، مانند آنکه خواسته خلع ید بوده اما قاضی به اجرت‌المثل ایام تصرف نیز رای داده است که در این‌صورت آن قسمت از رای که خارج از خواسته بوده نقض بلاارجاع می‌شود (در نقض بلاارجاع، پس از نقض در دیوان عالی کشور، نیازی به رسیدگی مجدد نیست.).
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران