نظریه مشورتی شماره 7/1403/1025 مورخ 1404/01/30

شماره نظریه
7/1403/1025
شماره پرونده
1403-1/1-1025ح
تاریخ نظریه
1404/01/30

استعلام:

دعوایی مبنی بر مطالبه وجه یک فقره چک به مبلغ پانصد میلیون ریال در دادگاه صلح اقامه شده و دادگاه پس از رسیدگی، حکم قطعی به محکومیت خوانده به پرداخت وجه چک صادر کرده است. پس از آن دارنده چک - بستانکار – به موجب دادخواست جداگانه‌ای خسارت تأخیر تأدیه چک را مطالبه کرده است؛ مبلغ این خسارت تا زمان تقدیم دادخواست یک میلیارد و یکصد میلیون ریال برآورد و درخواست شده است. در این خصوص، خواهشمند است به پرسش‌های زیر پاسخ دهید: 1- با لحاظ تبصره (الحاقی 1376) ماده 2 قانون صدور چک مصوب 1355 با اصلاحات و الحاقات بعدی و قانون استفساریه این تبصره مصوب 1377 و بند یک ماده 12 قانون شوراهای حل اختلاف مصوب 1402، کدام دادگاه صلاحیت رسیدگی به دعوای مطالبه خسارت تأخیر تأدیه به مبلغ یک میلیارد و یکصد میلیون ریال را دارد؟ دادگاه عمومی حقوقی یا دادگاه صلح؟ 2- با لحاظ بند «ج» ماده 331 و بند 5 ماده 369 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379، آیا رأیی که در خصوص دعوای مطالبه خسارت تأخیر تأدیه صادر می‌شود، قابل تجدیدنظر و فرجام‌خواهی است؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:

1 و 2- با توجه به تبصره یک ماده 515 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 و نظر به اینکه دعوای مطالبه خسارت تأخیر تأدیه چنانچه مستقلاً ‌مطرح شود، دعوای مستقلی محسوب می‌شود و از شمول متفرعات دعوا موضوع بند «ج» ماده 331 این قانون خارج است، در فرض سؤال رسیدگی به دعوای مطالبه خسارت تأخیر تأدیه با لحاظ میزان آن در صلاحیت دادگاه عمومی حقوقی است و حکم مقرر در تبصره (الحاقی 1376) ماده 2 قانون صدور چک مصوب 1355 با اصلاحات و الحاقات بعدی؛ با لحاظ آن که در زمان تصویب این تبصره رسیدگی به دعاوی حقوقی؛ از جمله چک در صلاحیت دادگاه عمومی حقوقی بوده است، منصرف از وضعیت جدید پس از تشکیل دادگاه صلح است که صلاحیت آن مقید به نصاب خاصی است. بر این اساس، در فرض سؤال قابلیت تجدیدنظر و فرجام رأی صادره نیز تابع عمومات قانونی حاکم است.

28 آبان 1404 10

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.