نظریه مشورتی شماره 7/1403/739 مورخ 1403/12/22
7/1403/739
1403-66-739ع
1403/12/22
استعلام:
با توجه به عدم پیش‌بینی رای غیابی در کمیسیون‌های شبه‌قضایی مانند کمیسیون موضوع ماده 100 قانون شهرداری مصوب 1334 با اصلاحات و الحاقات بعدی، چنانچه رای صادره به متخلف ابلاغ واقعی نشده باشد و پس از گذشت مهلت ده روزه اقدام به تجدیدنظر خواهی کند، تکلیف اعضای کمیسیون در این خصوص چیست؟ آیا مقصود از ابلاغ مذکور در این ماده، ابلاغ واقعی است یا ابلاغ قانونی را نیز شامل می‌شود؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
اولاً، غیابی و حضوری بودن آراء مختص دادگاه‌هاست؛ نه آراء صادره از سوی کمیسیون موضوع ماده 100 قانون شهرداری مصوب 1334 با اصلاحات و الحاقات بعدی؛ بر این اساس، چنانچه نسبت به رای کمیسیون اعتراض شود، از آنجا که کمیسیون صرفاً در موارد مصرح قانونی مجاز به عدول از رای خود است، پرونده در کمیسیون دیگری که اعضای آن غیر از اعضای کمیسیون قبلی باشد مورد تجدیدنظر قرار می‌گیرد؛ بنابراین، در خصوص این آراء رسیدگی واخواهی قانوناً پیش‌بینی نشده و صرف‌نظر از حضوری یا غیابی بودن رای، شیوه اعتراض و رسیدگی همان است که در تبصره 10 ماده 100 قانون یاد شده مقرر شده است. ثانیاً، در فرض سؤال از حیث آثار ابلاغ بین ابلاغ واقعی و غیر آن تفاوتی وجود ندارد و مواعد از تاریخ ابلاغ محاسبه می‌شود. بدیهی است با عنایت به ملاک مواد 83، 306 و تبصره یک آن و ماده 340 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379، ادعای عدم اطلاع از ابلاغ یا داشتن معاذیر قانونی قابلیت رسیدگی و احراز دارد.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران