در صورتی که در مهلت مقرر دادخواست تجدیدنظر به مراجع مذکور در ماده قبل تقدیم نشده باشد، متقاضی تجدیدنظر با دلیل و بیان عذر خود تقاضای تجدیدنظر را به دادگاه صادرکننده رای تقدیم می‌نماید. دادگاه مکلف است ابتدا به عذر عنوان شده که به موجب عدم تقدیم دادخواست در مهلت مقرر بوده رسیدگی و در صورت وجود عذر موجه نسبت به پذیرش دادخواست تجدیدنظر اتخاذ تصمیم می‌نماید.
تبصره- جهات عذر موجه همان موارد مذکور در ذیل ماده 306 می‌باشد.
تفسیر ماده 340 قانون آیین دادرسی مدنی:
1- مهلت تجدیدنظر خواهی از آرای دادگاه‌های نخستین مستند به ماده 336 قانون آیین دادرسی مدنی، 20 روز برای اشخاص مقیم ایران و دو ماه برای اشخاص مقیم خارج از کشور از تاریخ ابلاغ رای حضوری یا انقضای مهلت واخواهی است که دادخواست تجدیدنظر به صراحت ماده 339 قانون آیین دادرسی مدنی، می‌بایست به دفتر شعبه بدوی صادرکننده رای مورد اعتراض یا دفتر کل دادگاه تجدیدنظر یا دفتر زندان یا بازداشتگاه تقدیم گردد. تاریخ تقدیم دادخواست تجدیدنظر خواهی به هر یک از مراجع مذکور، تاریخ تجدیدنظر خواهی محسوب می‌شود.
2- حال اگر تجدیدنظر خواه دادخواست تجدیدنظر خواهی خود را در خارج از مهلت‌های مقرر به دادگاه تقدیم کند، دادگاه بدواً به عذر ایشان رسیدگی و در صورت وجود عذر موجه، نسبت به پذیرش دادخواست اقدام می‌کند.
3- معاذیر چهارگانه مقرر در ماده 306 قانون آیین دادرسی مدنی عبارتند از: الف- فوت والدین، اولاد و همسر تا 7 روز، ب- بیماری مانع حرکت، ج- قوه قاهره و د- توقیف یا حبس غیرقانونی.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران