بازپرس در حوزه قضایی محل مأموریت خود با رعایت مفاد این قانون ایفای وظیفه می کند و در صورت وجود جهات قانونی در موارد زیر شروع به تحقیق می نماید:
الف- جرم در حوزه قضایی محل مأموریت او واقع شود.
ب- جرم در حوزه قضایی دیگری واقع گردد و در حوزه قضایی محل مأموریت او کشف یا متهم در آن حوزه دستگیر شود.
پ- جرم در حوزه قضایی دیگری واقع شود، اما متهم یا مظنون به ارتکاب جرم در حوزه قضایی محل مأموریت او مقیم باشد.
تفسیر ماده 116 قانون آیین دادرسی کیفری:
1- اصل بر صلاحیت دادسرای محل ارتکاب جرم است و چنانچه جرم در حوزه دیگری کشف یا متهم در حوزه دیگری دستگیر شده باشد، بازپرس دادسرای حوزه کشف یا دستگیری متهم می بایست پس از انجام اقدامات اولیه، پرونده را با صدور قرار عدم صلاحیت نزد دادسرای محل وقوع جرم ارسال نماید.
2- مستند به ماده 118 قانون آیین دادرسی کیفری، در صورتی که جرم در حوزه ای کشف شده اما محل وقوع جرم معلوم نباشد، دادسرای محل کشف، تحقیقات را تا خاتمه ادامه می دهد و پس از صدور قرار جلب به دادرسی پرونده را به دادگاه همان حوزه ارسال می نماید.
3- مستند به ماده 310 قانون آیین دادرسی کیفری، در صورتی که شخصی دارای اتهامات متعدد باشد که از حیث صلاحیت ذاتی یکسان باشند، به تمامی اتهامات وی در دادگاه محل وقوع جرم مهم تر رسیدگی می گردد.
4- در جرائم مستمر هر یک از حوزه های قضایی که جرم در آن استمرار داشته، دارای صلاحیت است و اگر متهم در آنجا دستگیر شود، همان دادگاه محل دستگیری وی صالح به رسیدگی به جرائم صورت گرفته می باشد.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران