ماده ۱۹۰

متهم می‌تواند در مرحله تحقیقات مقدماتی، یک نفر وکیل دادگستری همراه خود داشته باشد. این حق باید پیش از شروع تحقیق توسط بازپرس به متهم ابلاغ و تفهیم شود. چنانچه متهم احضار شود این حق در برگه احضاریه قید و به او ابلاغ می‌شود. وکیل متهم می‌تواند با کسب اطلاع از اتهام و دلایل آن، مطالبی را که برای کشف حقیقت و دفاع از متهم یا اجرای قانون لازم بداند، اظهار کند. اظهارات وکیل در صورتمجلس نوشته می‌شود.

تبصره ۱- سلب حق همراه داشتن وکیل و عدم تفهیم این حق به متهم به ترتیب موجب مجازات انتظامی درجه هشت و سه است.

تبصره ۲- در جرائمی که مجازات آن سلب حیات یا حبس ابد است، چنانچه متهم اقدام به معرفی وکیل در مرحله تحقیقات مقدماتی ننماید، بازپرس برای وی وکیل تسخیری انتخاب می‌کند.

تبصره ۳- در مورد این ماده و نیز چنانچه اتهام مطرح مربوط به منافی عفت باشد، مفاد ماده (۱۹۱) جاری است.

تفسیر ماده 190 قانون آیین دادرسی کیفری:

1- در مرحله تحقیقات مقدماتی، متهم تنها می تواند یک وکیل همراه داشته باشد و با داشتن وکلای متعدد تنها یکی از آنها حق همراهی متهم را دارد، اما در دادگاه متهم و شاکی می توانند تا دو وکیل و در جرائم موضوع ماده 302 قانون آیین دادرسی کیفری، تا سه وکیل معرفی نمایند.

2- در دادسرا وکیل متهم صرفاً حق همراهی وی را داشته و حق وکالت به معنای اخص را ندارد و فقط اگر مطلب یا تذکر خاصی را ضروری بداند، می تواند در هر یک از جلسات تحقیق آن را مطرح سازد، لازم به توضیح است که وکیل بدون حضور متهم نمی تواند در جلسه تحقیقات مقدماتی شرکت کند. اما وکیل متهم در دادگاه حق مداخله و وکالت به معنای خاص برخوردار است.