در جریان تحقیقات مقدماتی، مرجع قضایی حسب مورد، اطفال و نوجوانان موضوع این قانون را به والدین، اولیاء، یا سرپرست قانونی یا در صورت فقدان یا عدم دسترسی و یا امتناع از پذیرش آنان، به هر شخص حقیقی یا حقوقی که مصلحت بداند، می‌سپارد. اشخاص مذکور ملتزمند هرگاه حضور طفل یا نوجوان لازم باشد او را به مرجع قضایی معرفی نمایند. افراد پانزده تا هجده سال نیز شخصاً ملزم به معرفی خود به دادگاه می‌باشند.
در صورت ضرورت، اخذ کفیل یا وثیقه تنها از متهمان بالای پانزده سال امکان‌پذیر است. در صورت عجز از معرفی کفیل یا ایداع وثیقه و یا در مورد جرائم پیش‌بینی شده در ماده 237 این قانون، دادسرا یا دادگاه می‌تواند با رعایت ماده 238 این قانون، قرار نگهداری موقت آنان را در کانون اصلاح و تربیت صادر کند.
تبصره- قرار نگهداری موقت، تابع کلیه آثار و احکام قرار بازداشت موقت است.
تفسیر ماده 287 قانون آیین دادرسی کیفری:
1- برای افراد زیر 15 سال فقط یک قرار تامین کیفری پیش‌بینی شده است و آن، التزام ولی یا سرپرست طفل به حاضر کردن او می‌باشد اما برای افراد ۱۵ تا ۱۸ سال، حسب مورد یکی از قرارهای کفالت، وثیقه یا نگهداری موقت در کانون اصلاح و تربیت صادر می‌گردد.
2- در صورتی که در خصوص نوجوانی قرار کفالت یا وثیقه صادر شود و او نتواند کفیل یا وثیقه‌گذار را معرفی نماید، قرار صادره در خصوص او تبدیل به قرار نگهداری موقت در کانون اصلاح و تربیت می‌شود.
3- امکان صدور قرار قول شرف برای افراد زیر ۱۸ سال وجود ندارد.
4- قرار نگهداری موقت در کانون اصلاح و تربیت در زمره قرارهای قابل اعتراض بوده که مقید به مهلت نیز می‌باشد و جهت صدور آن موافقت دادستان نیز ضرورت دارد.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران