در معیّت دادگاه اطفال و نوجوانان و در محل آن، شعبهای از دادسرای عمومی و انقلاب با عنوان دادسرای ویژه نوجوانان به سرپرستی یکی از معاونان دادستان و با حضور یک یا چند بازپرس، تشکیل میشود. تحقیقات مقدماتی جرائم افراد پانزده تا هجده سال به جز جرائم موضوع مواد 306 و 340 این قانون که به طور مستقیم از سوی دادگاه صورت میگیرد، در این دادسرا به عمل میآید.
تبصره ۱- تحقیقات مقدماتی تمامی جرائم افراد زیر پانزده سال به طور مستقیم در دادگاه اطفال و نوجوانان به عمل میآید و دادگاه مذکور کلیه وظایفی را که طبق قانون بر عهده ضابطان دادگستری و دادسرا است انجام میدهد.
تبصره ۲- در جرائم مشهود، هرگاه مرتکب، طفل یا نوجوان باشد، ضابطان دادگستری مکلفند نسبت به حفظ آلات، ادوات، آثار، علائم و دلایل جرم اقدام نمایند، لکن اجازه تحقیقات مقدماتی از طفل یا نوجوان را ندارند و در صورت دستگیری وی، موظفند متهم را حسب مورد، فوری به دادسرا یا دادگاه اطفال و نوجوانان تحویل دهند. انقضاء وقت اداری و نیز ایام تعطیل مانع از رجوع به دادسرا یا دادگاه اطفال و نوجوانان نیست.
تفسیر ماده 285 قانون آیین دادرسی کیفری:
1- ملاک جهت تشخیص سن دقیق در خصوص جرائم ارتکابی توسط افراد زیر ۱۵ سال، زمان ارتکاب جرم میباشد. بطور مثال اگر مرتکب جرم در زمان ارتکاب جرم دارای ۱۴ سال باشد و در زمان شروع به تعقیب، دارای 16 سال باشد، پرونده او جهت انجام تحقیقات مقدماتی مستقیماً به دادگاه ارسال خواهد شد.
2- در خصوص جرائم ارتکابی توسط افراد ۱۵ تا ۱۸ سال، تحقیقات مقدماتی در دادسرای ویژه نوجوانان انجام میپذیرد مگر در مورد جرائم منافی عفت و همچنین جرائم دارای مجازات تعزیری درجه ۷ و ۸، که پرونده مستقیماً در دادگاه مطرح خواهد شد.
علاوه بر موارد مذکور در ماده 203 این قانون، در جرائم تعزیری درجه پنج و شش نیز، تشکیل پرونده شخصیت در مورد اطفال و نوجوانان توسط دادسرا یا دادگاه اطفال و نوجوانان الزامی است.
تفسیر ماده 286 قانون آیین دادرسی کیفری:
در خصوص جرائم ارتکابی توسط اطفال و نوجوانان در جرائم تعزیری درجه ۵ و ۶، همچنین در جرائمی که مجازات قانونی آنها سلب حیات، قطع عضو، حبس ابد و یا تعزیر درجه ۴ و بالاتر میباشد و نیز در جنایات عمدی علیه تمامیت جسمانی که میزان دیه آنها ثلث دیه کامل مجنیعلیه یا بیشتر است، تشکیل پرونده شخصیت برای متهم ضرورت دارد.
در جریان تحقیقات مقدماتی، مرجع قضایی حسب مورد، اطفال و نوجوانان موضوع این قانون را به والدین، اولیاء، یا سرپرست قانونی یا در صورت فقدان یا عدم دسترسی و یا امتناع از پذیرش آنان، به هر شخص حقیقی یا حقوقی که مصلحت بداند، میسپارد. اشخاص مذکور ملتزمند هرگاه حضور طفل یا نوجوان لازم باشد او را به مرجع قضایی معرفی نمایند. افراد پانزده تا هجده سال نیز شخصاً ملزم به معرفی خود به دادگاه میباشند.
در صورت ضرورت، اخذ کفیل یا وثیقه تنها از متهمان بالای پانزده سال امکانپذیر است. در صورت عجز از معرفی کفیل یا ایداع وثیقه و یا در مورد جرائم پیشبینی شده در ماده 237 این قانون، دادسرا یا دادگاه میتواند با رعایت ماده 238 این قانون، قرار نگهداری موقت آنان را در کانون اصلاح و تربیت صادر کند.
تبصره- قرار نگهداری موقت، تابع کلیه آثار و احکام قرار بازداشت موقت است.
تفسیر ماده 287 قانون آیین دادرسی کیفری:
1- برای افراد زیر 15 سال فقط یک قرار تامین کیفری پیشبینی شده است و آن، التزام ولی یا سرپرست طفل به حاضر کردن او میباشد اما برای افراد ۱۵ تا ۱۸ سال، حسب مورد یکی از قرارهای کفالت،
وثیقه یا نگهداری موقت در کانون اصلاح و تربیت صادر میگردد.2- در صورتی که در خصوص نوجوانی قرار کفالت یا وثیقه صادر شود و او نتواند کفیل یا وثیقهگذار را معرفی نماید، قرار صادره در خصوص او تبدیل به قرار نگهداری موقت در کانون اصلاح و تربیت میشود.
3- امکان صدور قرار قول شرف برای افراد زیر ۱۸ سال وجود ندارد.
4- قرار نگهداری موقت در کانون اصلاح و تربیت در زمره قرارهای قابل اعتراض بوده که مقید به مهلت نیز میباشد و جهت صدور آن موافقت دادستان نیز ضرورت دارد.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران