اصل 49
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
دولت موظف است ثروت‌های ناشی از ربا، غصب، رشوه، اختلاس، سرقت، قمار، سوءاستفاده از موقوفات، سوءاستفاده از مقاطعه کاری‌ها و معاملات دولتی، فروش زمین‌های موات و مباحات اصلی، دایر کردن اماکن فساد و سایر موارد غیرمشروع را گرفته و به صاحب حق رد کند و در صورت معلوم نبودن او به بیت‌المال بدهد. این حکم باید با رسیدگی و تحقیق و ثبوت شرعی به وسیله دولت اجرا شود.
تفسیر اصل چهل و نهم قانون اساسی:
مطابق با رای وحدت رویه شماره 581 مورخه 02-12-1371 هیات عمومی دیوان عالی کشور، دعوای مالکیت اشخاص حقیقی یا حقوقی نسبت به اموالی که با حکم دادگاه‌های انقلاب مصادره شده است، گرچه یک دعوای حقوقی است لکن در صلاحیت دادگاه صادرکننده رای (دادگاه انقلاب) می‌باشد.
22 آبان 1402
21
5 ماه قبل
775
مفهوم ربا در قانون مجازات اسلامی
یکی از جرائم مندرج در قانون مجازات اسلامی که متاسفانه در جامعه کنونی نیز به کرات، ارتکاب می‌یابد، جرم ربا (ربا خواری) می‌باشد. ربا از گناهان کبیره به معنای زیادتر از اصل مال گرفتن است که در متون دینی به شدت نهی شده است و رباخواران را افراد مورد لعن خداوند معرفی کرده‌اند. در اصطلاح حقوقی ربا عبارت است از توافقی ناعادلانه و نابرابر میان چند نفر جهت اخذ سود بیشتر که بدان سود ظالمانه نیز گفته می‌شود. جهت تحقق جرم ربا، صرف توافق طرفین کفایت ننموده و وقوع...
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران