هرگاه صغیری که ولی خاص ندارد در زمان رسیدن به سن رشد سفیه یا مجنون باشد قیم باید به دادستان جنون یا سفه او را اطلاع دهد و دادستان پس از اطلاع به این امر مکلف است در موضوع جنون و سفاهت تحقیق نموده و دلایل آن را اعم از نظریات کارشناس و اطلاعات مطلعین و غیره به دادگاه بفرستد و دادگاه پس از رسیدگی و احراز جنون یا سفه حکم به استمرار و بقاء حجر صادر می نماید در این صورت ممکن است قیم سابق را هم به قیمومت ابقاء نمود.
تفسیر ماده 59 قانون امور حسبی:
علاوه بر قیم محجور، در صورتی که صغیر تحت قیمومت به سن رشد برسد و حجر وی پس از بلوغ به دلیل جنون یا عدم رسد ادامه یابد، وظیفه اعلام به دادستان را دارند. افراد ذیل به حکم قانون نیز وظیفه دارند این موضوع را به دادستان اعلام نمایند:
1- هر یک از پدر و مادر.
2- خویشاوندانی که با شخص محجور زندگی می کنند. (مستند به ماده 1220 قانون مدنی)
3- زوج یا زوجه محجور. (مستند به ماده 1221 قانون مدنی)
4- شهرداری، ادارات سازمان ثبت احوال، نیروی انتظامی، دهبان، بخشدار و هر یک از ضابطین دادگستری. (مستند به ماده 55 قانون امور حسبی)
5- رئیس دادگستری شهرستان و مسئولان اداره سرپرستی در صورت اطلاع از وجود محجور.
6- ماموران کنسولی (مستند به ماده 1228 قانون مدنی)
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران