بیمه عقدی است که به موجب آن یک طرف تعهد می‌کند در ازاء پرداخت وجه یا وجوهی از طرف دیگر در صورت وقوع یا بروز حادثه خسارت وارده بر او را جبران نموده یا وجه معینی بپردازد.
متعهد را بیمهگر، طرف تعهد را بیمهگذار، وجهی را که بیمهگذار به بیمهگر می‌پردازد حق بیمه و آنچه را که بیمه می‌شود موضوع بیمه نامند.
تفسیر ماده 1 قانون بیمه:
1- بیمه عملی است که به سبب آن، یک طرف (=بیمهگذار) متعهد به پرداخت مبلغی تحت نام «حق بیمه» می‌شود و طرف دیگر «بیمهگر» با قبول مجموعه خطرهایی طبق موازین آماری، پرداخت خسارت را در صورت تحقق خطر به عهده می‌گیرد.
2- بیمه یکی از عقود معینه عهدی، معوض، عموماً الحاقی، لازم، دارای مقرراتی به طور معمول تشریفاتی و در مواردی، رضایی است.
3- حقوق ما عقد بیمه را به عنوان یکی از عقود نوظهور مورد شناسایی قانونی قرار داده و پذیرفته است. حقوق ما در مواردی که صدق می‌کند، با توجه به عبارت "در صورت وقوع یا بروز حادثه، خسارت وارده بر او را جبران نموده یا وجه معینی بپردازد" در بخش پایانی ماده 1 قانون بیمه، باید به سمت جبران عینی خسارت برود نه اینکه فقط وجه معینی پرداخت شود که فقط بخشی از خسارت، جبران گردد و حتی با بیمه نیز نتوان آثار منفی آن واقعه یا حادثه را مرتفع نمود.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران