ماده ۴۱۲
قانون تجارت
ورشکستگی تاجر یا شرکت تجارتی در نتیجه توقف از تأدیه وجوهی که بر عهده او است حاصل می‌شود. حکم ورشکستگی تاجری را که حین‌الفوت در حال توقف بوده تا یک سال بعد از مرگ او نیز می‌توان صادر نمود.
تفسیر ماده 412 قانون تجارت:
1- ملاک و معیار تاجر بودن شخص حقیقی، انجام اعمال تجاری ذاتی مندرج در ماده 2 قانون تجارت است که شخص باید شغل معمول خود را انجام این امور قرار داده باشد.
2- ورشکستگی یعنی تاجری که از تادیه وجوهی که بر عهده اوست عاجز مانده باشد یا تاجری که در پرداخت دیونش وقفه ایجاد شده باشد.
3- دعوای توقف چه از ناحیه طلبکاران تاجر یا خود تاجر مطرح شده باشد، دادگاه را ملزم می‌کند از طریق رسیدگی به دفاتر تجارتی و صورت‌حساب دارایی و مدارک و اسناد دیگر، به ادعای وی رسیدگی و صحت و سقم ادعای وی را مورد ارزیابی قرار دهد.
16 آذر 1402
74
1 سال قبل
5732
دعوای اعلام ورشکستگی
عدم قدرت تاجر به پرداخت دُیون را ورشکستگی یا توقف می نامند. فی الواقع ورشکستگی وضعیتی می باشد که تاجر از پرداخت دیون خویش عاجز مانده است یا دچار وقفه شده است. مستند به ماده 413 قانون تجارت، تاجر مکلف است که ظرف سه روز از تاریخ وقفه ای که برای تادیه دیون او ایجاد می شود، ورشکستگی خود را به دادگاه صالح اعلام نماید. علاوه بر وی، طلبکاران و هم چنین دادستان نیز حق اعلام این موضوع را دارند. معیار و ملاک تاجر بودن اشخاص حقیقی، انجام اعمال تجاری ذاتی وفق...
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران