(اصلاحی 23-02-1399)- هر کس به علت ارتکاب جرم عمدی به موجب حکم قطعی به یکی از مجازات‌های تعزیری از درجه یک تا درجه پنج محکوم شود و از تاریخ قطعیت حکم تا حصول اعاده حیثیت یا شمول مرور زمان اجرای مجازات، مرتکب جرم عمدی تعزیری درجه یک تا شش گردد، حداقل مجازات جرم ارتکابی میانگین بین حداقل و حداکثر مجازات قانونی آن جرم است و دادگاه می‌تواند وی را به بیش از حداکثر مجازات تا یک چهارم آن محکوم کند.
تفسیر ماده 137 قانون مجازات اسلامی:
1- تکرار جرم به معنای آن است که فرد پس از صدور حکم محکومیت قطعی و قبل از اعاده حیثیت در خصوص آن جرم، مجدداً مرتکب جرم شود.
2- اگر جرمی که مرتکب سابقاً انجام داده است مشمول مرور زمان شده باشد و یا نسبت به آن اعاده حیثیت صورت گرفته باشد، ارتکاب جرم جدید توسط او، تکرار جرم محسوب نخواهد شد.
3- در فرضی که قاضی رسیدگی کننده به دعوا، مقررات مربوط به تکرار جرم را رعایت ننموده باشد، قاضی اجرای احکام از اجرای رای امتناع نموده و ضمن رعایت مقررات مندرج در ماده 510 قانون آیین دادرسی کیفری، پرونده را برای رعایت مقررات مربوط به تکرار جرم و نقض کلیه احکام و النهایه صدور حکم واحد، به دادگاه صالح ارسال می‌نماید.
4- میان تکرار جرم و تعدد جرم در جرائم تعزیری تفاوت‌هایی اعم از آنکه تعدد جرم هم شامل اشخاص حقوقی می‌شود هم شامل اشخاص حقیقی، اما تکرار جرم فقط شامل اشخاص حقیقی می‌شود و یا آنکه در تکرار جرم هم مجازات جرم سابق و هم مجازات جرم جدید هر دو اجرا می شوند اما در تعدد جرم فقط مجازات اشد اجرا می گردد و ... وجود دارد.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران