ماده ۵۰۶
قانون مجازات اسلامی
تسبیب در جنایت آن است که کسی سبب تلف شدن یا مصدومیت دیگری را فراهم کند و خود مستقیماً مرتکب جنایت نشود به‌طوری که در صورت فقدان رفتار او جنایت حاصل نمی‌‌شد مانند آنکه چاهی بکند و کسی در آن بیفتد و آسیب ببیند.
تفسیر ماده 506 قانون مجازات اسلامی:
کلمه سبب یا مسبِّب به معنای زمینه‌چین یا زمینه‌ساز است و در اصطلاح حقوق کیفری به شخصی می‌گویند که به نحو غیرمستقیم زمینه لازم جهت تحقق نتیجه مجرمانه را فراهم می‌کند.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران