ماده ۳۴۱
قانون مدنی
بیع ممکن است مطلق باشد یا مشروط و نیز ممکن است که برای تسلیم تمام یا قسمتی از مبیع یا برای تأدیه تمام یا قسمتی از ثمن اجلی قرار داده شود.
مهسا باقری | وکیل پایه یک دادگستریتفسیر ماده 341 قانون مدنی:
1- عقد بیع از لحاظ زمان تسلیم مبیع (مورد معامله) اعم از نقد، نسیه (مبیع حال، ثمن مدتدار)، کالی به کالی (زمانی که مبیع و ثمن هر دو مدتدار و کلی هستند) و سلم یا سلف یا همان پیشفروش (مبیع کلی و مدتدار اما ثمن حال است) میباشد.
2- گاهی اوقات ممکن است که طرفین عقد بیع توافق نمایند که برای تسلیم مبیع و ثمن، مدتی تعیین نمایند و هر دو، موجل باشند این اقدام صحیح است به شرط آنکه مدت، معین باشد و الّا بعلت مجهول بودن مدت، معامله باطل میگردد.
مطلب مرتبط: لزوم یا عدم لزوم درج مدت در قرارداد به چه معناست؟
13 آبان 1402
708
2 هفته قبل
153
مفهوم حقوقی مدت در قرارداد
مطابق با قوانین و مقررات جاری موجود بالاخص قانونی مدنی، مدت در قرارداد به معنای درج یک بازه زمانی مشخص میباشد که به موجب آن طرفین جهت اجرای تعهد یا استمرار رابطه قراردادی خویش تعیین مینمایند. درج مدت در قرارداد میتواند به صورت معین تعیین شود (مانند یک سال، شش ماه یا تا تاریخ مشخص) و یا آنکه به صورت زمانی قابل تعیین باشد (بطور مثال تا زمان تکمیل و تحویل موضوع تعهد). عنصر مدت در قرارداد یکی از ارکان اساسی و مهم در بسیاری از قراردادهای معوض و مستمر...
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران