ماده ۵۲۴
قانون مدنی
نوع زرع باید در عقد مزارعه معین باشد مگر اینکه بر حسب عرف بلد معلوم و یا عقد برای مطلق زراعت بوده باشد در صورت اخیر عامل در اختیار نوع زراعت مختار خواهد بود.
تفسیر ماده 524 قانون مدنی:
1- زراعت به نوعی کاشتن چیزی است که ریشه ثابتی در زمین ندارد مانند برنج، گندم و حبوبات (نه نهال یا اصله).
2- هنگامی که اختیار نوع زراعت با عامل است، وی باید با حسن نیت عمل کند.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران