ماده ۶۹۴
قانون مدنی
علم ضامن به مقدار و اوصاف و شرایط دینی که ضمانت آن را می‌نماید شرط نیست بنابراین اگر کسی ضامن دین شخص بشود بدون اینکه بداند آن دین چه مقدار است ضمان صحیح است لیکن ضمانت یکی از چند دین به نحو تردید باطل است.
تفسیر ماده 694 قانون مدنی:
1- عقد ضمان از عقود مسامحه‌ای است. عقد مسامحه‌ای معامله‌ای است که طرفین در آن قصد سودجویی ندارند و در آن قصد احسان وجود دارد. مانند عقد هبه، وصیت تملیکی، عقد ضمان، عقد قرض و ...
2- در کلیه عقود مغابنه‌ای و مسامحه‌ای، نسبت به معین بودن مورد معامله باید علم تفصیلی داشت وگرنه عقد باطل است.
3- بخش اخیر ماده 694 قانون مدنی در خصوص ضمانت اجرای معین نبودن مورد ضمانت سخن گفته است که در این‌صورت عقد ضَمان باطل است چراکه ضمان به نحو تردید بوده است.
ماده مرتبط: ماده 216 قانون مدنی
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران